ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Κεφάλαιο Νο23

Είμαι αντιμέτωπη με το θυμωμένο βλέμμα του εδώ και μια ώρα. δεν μου μιλάει, δεν κάνει κανένα άλλο νεύμα εκτός από το μόνιμο κατσουφιασμένο βλέμμα του.
Πίνω μια γουλιά νερό και ξανά βολεύομαι στη καρέκλα του γραφείου του όσο εκείνος κάνει πως δουλεύει. Δεν δουλεύει είναι το μόνο σίγουρο γιατί το βλέμμα του κάθε δέκα δεύτερα βρίσκεται επάνω μου και με κοιτάζει βλοσυρά. Μπορώ να αντιληφθώ τα νεύρα του από χιλιόμετρα..

Η πόρτα χτυπάει και ελπίζω να ήρθε ο νέος σωματοφύλακας, γιατί η απόλυση του τραβις ήρθε αμέσως μετά την αποχώρηση από τα κεντρικά γραφεία του αστυνομικού τμήματος. όσο και να προσπάθησα να του πω ότι ήταν δίκη μου επιλογή να πάω στον διοικητή μόνη μου αυτός άλλο τόσο νεύριαζε και φώναζε στον τραβίς οπότε σταμάτησα να του μιλάω. «Πέρασε μέσα!» 
Λέει νευρικά εκείνος, Αλλά αντί για τον νέο σωματοφύλακα μπαίνει η ξανθιά γραμματέας του με δυο φακέλους. Τα ακουμπάει στο γραφείο του, του υπενθυμίζει ένα ραντεβού στην αίθουσα συσκέψεων και αποχωρεί με συνοπτικές διαδικασίες. Μόλις εκείνος απλά γρυλίζει.

«Σπένσερ ο διοικητής μου είπε κάτι για τον θάνατο του πατέρα μου.» Σηκώνει για μια στιγμή το βλέμμα του εξονυχιστικά επάνω μου και ξανά κοιτάει τον φάκελο λες και κρέμεται η ζωή του από αυτό. 
Δυσανασχετώ και δεν θέλω να είμαι σαν μικρό μωρό που το προστατεύουν σε γυάλα. 
«Δεν είπαμε όχι αλλά ψέματα!» Λέω με σταθερή ενώ τον κοιτάω έντονα. «Ήσουν εκεί όταν θα θυμηθείς θα ξέρεις τι έγινε δεν σου έχω κρύψει ότι εγώ το έκανα.»
Ήξερα; Ήμουν εκεί; Είχε δίκιο ο νοξ. Εγώ μπορεί να ήθελα να πεθάνουν. 
Ψύχραιμα Άλλισον αν τον ρωτήσεις γιατί έχει νεύρα θα το λύσετε και θα τελειώσει αυτή η παράνοια της αναμονής. Και θα λύσω τον γρίφο με τον διοικητή. Θέλω να μάθω γιατί του είμαι τόσο χρήσιμη....
«Σπένσερ γιατί έχεις νευ....»
«Πραγματικά τι θέλεις; Προσπαθώ να τελειώσω μια δουλειά και εσύ συνεχίζεις! Όταν θα θυμηθείς θα συζητήσουμε.» Λέει ξερά και με αφήνει για να ασχοληθεί με τα έγραφα του. Κάθε κύτταρο του κορμιού μου έχει αρχίσει να χάνει τον αυτοέλεγχο του. Σηκώνομαι όρθια και πάω προς την πόρτα να φύγω. Αλλά δεν προλαβαίνω γιατί έρχεται κοντά μου μειώνοντας την απόσταση πολύ γρήγορα. «Άλλισον! Περίμενε μέχρι να έρθει ο αντικαταστάτης του τραβις.» Ενώ πιάνει τους καρπούς μου.

«Γιατί; Για να τον απολύσεις μόλις δεν σε ενημερώσει σε δευτερόλεπτα για το που βρίσκομαι.»  Φωνάζω δυνατά και τραβάω τα χέρια μου για να με ελευθερώσει.