MAFYANIN KÜÇÜK KARISI +18

15.Bölüm"Canı yanmak "

Merhab arkadaşlar bölüm biraz geç geldi üzgünüm
Keyifle okuyun ve oy verin🐰🐰

                     ★★★Bölüm Başı
İçtenlikle sarılmak nasıl bir duyguydu?... 
Bazen ilk görüşte bilirsin ,o insan senin kaderindir. bazen bir ömür ararsın bulunmaz...peki şimdi o insanı bulmuş muydum.....
Ben bile emin değildim.

Evet belkide bulmuştum çap canlı göre biliyordum gözlerinden o endişeyi belkide benim için doğru seçenek olabilirdi....

Gözlerim ellerimde olan ellere kaydı bir eli yaralı bacağımda diğer eli direksiyonda. İlk defa biri gerçekten benim için endişelenmişti. "Dayan ateş böceği"
Canımın acısından dediğini bile düzgün anlayamıyordum yara çok derindi gözlerim inatla kapan diyordu ama kapatmayacaktım.

Ellerimin titremesi artmıştı elimin üstündeki elini sahiplenici gibi marmaklarımın arasına geçirdi "Sakin az kaldı ateş böceğim"
Kafam yana düşmüştü yavaş yavaş herşey bulanıklaşıyordu galiba gözlerim kazanmıştı artık kapanacaktı.....

Araba durmuştu ama beynimdeki sesler karanın ismimi haykırışı  bulanık görüntüler hepsi birbirine girmişti...

Sanki sürükleniyor gibiydim gözlerim kapanmamıştı ama iyide değildim... Işıklar gözlerimi yakmıştı mavı kırmızı beyaz hızlı hızlı geçiyordu hastanenin iğrenç rutubetli kokusu....

Gözlerim ellerimi tutan ele kaydı
Ağlıyormuydu o... Kalkıp ona sarılmak istedim...
Elleri ellerimden kaymıştı sadece oradan bana bakıyordu hızla geçip gitmişti koca kapıdan....

            ★★★
Ahhh bu ışıkta ne ne oluyor ah neden böyle hissediyorum ruhum bedenimden ayrılıyor gibiydi kendimi artık ayık bile hissettiğim den emin değildim gözlerim hemşirenin elindeki iğneye kaydı
Hiç bir yerimi hareket ettiremiyordum gözlerimi bile, gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu benden bağımsızdı evet kapanmıştı sonsuz karanlığa...

Zifiri karanlık bedenimi yiyip bitiriyordu dahada dibe batıyordum bu rüyamıydı yoksa  gerçekten ölüyor muydum...

Gözlerim açmaya zorluyor'dum ama acılmıyordu etraftaki sesleri duya biliyordum. Göz kapaklarımdaki ağırlık kalkmıştı sanki yavaşca göz kapaklarımı araladım evet yine görebilmiştim o gözleri karşımda oturuyordu ölmemiştim .

Gözlerim bacağıma kaydı hafif yukarı kalkmıştı ve sargıdaydı canım bacağım. Benim uyandığımı anlamış olmalıki hızla bana yaklaştı ama sesleri hala uğultulu geliyordu ahh damaklarımın kuruduğunu anlamıştım zor çıkan sesimle "S-Su.... " "Ha..? Ah su evet" bu haline gülesim geldi ama açıdan kıvrınıyordum yavaş nazik bir şekilde başımdan tutarak şu içmemi sağladı.

Neden daha önce seninle karşılaşmadım...

Doktor gelmişti ağrı kesici verdi birazda olsa ağrılarım kesildiğini hissede biliyordum 
Doktor bir kaç bir şey söyledi ve not aldı ardından çıktı. Gözlerim tekrar  koltukta uyuyan sevgiye kaydı gitmemişti uyanmamı beklemişti...

Kolumda ola  serum çıkmıştı yavaş bir şekilde doğrulduk ahh hava almak istiyordum. Hastaneyi hiç sevmiyordum kim severki Karan'a dönerek "Hava almak istiyorum... "
"Hayır olmaz ateş böceği bacağın tam olarak ileşemedi " buda ateş böceğine taktı ha ismimi unuttum valla.