Beklenmeyen üçlü

1.8K 103 257
                                    

Alican, Barbaros'un göğüsünde yatarken bir eliyle de onun tişörtünün ucuyla oynuyordu.

Barbaros ise çenesini Alican'ın kafasının üstüne koymuş şekilde sevgilisini dinliyordu.

"Bugün kaybetmemiz beni çok üzdü."

Alican hafifçe mırıldandı ve Barbaros'un belinde birleşmiş olan ellerinden birini alıp kendi parmaklarıyla birleştirdi.

"Biliyorum stres yapmamaya çalışıyorum ama istemsizce yapıyorum. Kalbime ağrı giriyor, midem bulanıyor, ellerim titriyor ve sanki ölecekmişim gibi hissediyorum."

"Ali sakın, ölümden bahsetme kurbanın olayım. Bende fark ediyorum senin bu hallerini ama elimden bir şey gelmiyor. Allah kahretsin ki keşke gelse. Senin canın yanarken benim yanmaması yüzünden her dakika suçlu hissediyorum."

"Geçsin, hiç olmasın isterdim."

"Ben de güzelim.. ben de hiç olmasın istedim."

Alican derin bir nefes alıp Barbaros'un elini dudağına götürdü ve bir öpücük kondurup sonrasında konuşmaya devam etti.

"Ben küçükken, liseye giderken hoca beni sözlüye kaldırırdı ve ben böyle olurdum. Üniversitede sunum yapmam gerekirdi ve aynı şekilde böyle olurdum.

Hastanelik olduğum zamanları da bilirim, sen hiç boğazının tüm gücüyle sıkılmasının nasıl bir şey olduğunu hissettin mi?"

Barbaros kafasını sağa sola salladı.

"Hiç bir zaman da tecrübe etmemeni isterim. Boğazım şişince aynı şekilde hissediyorum işte."

"Ben senin yanındayım, her zaman senin yanındayım. Sen her şeyi yapabilecek güçtesin, senin her zerrene kurban olurum."

Alican onun beline sardı kollarını ve gözlerini kapadı.

"Çok yoruldum Barbaros. Yemin ederim ayağa kalkacak mecalim, savaşacak gücüm kalmadı hiç bir şey ile."

"Elimden tut o zaman, güçlerimizi birleştir. Ruhum ruhuna destek olsun bedenim bedenini tutarken."

"İfade edemediğim bir eksiklik var içimde, ne bu eksiklik niye var bilmiyorum. Düşündüğüm zaman ağlamak istiyorum, sonra diyorum ki 30 yaşına geldin Alican. Yarısı bitti bu hayatın bu eksiklikle, niye diğer yarısını da harcamaya çalışıyorsun?"

Barbaros onun belini okşarken konuştu.

"Mental sağlığın yaş ile hiç bir alakası yok bebeğim. Senin mental sağlılığın iyi olmaması seni güçsüz yapmıyor çünkü sen güçlüsün."

"O zaman niye saçma sapan ağlamak istiyorum?"

"Ağlayabilirsin, ağlamak saçma sapan değil. Utanacağın bir şey değil ve saklaman gereken bir şey hiç değil. Yeter ki bunu yaparken beni uzaklaştırma."

Alican kafasını salladı ve gözlerini kapadı.

"Uyuyayım mı?"

"Uyu güzelim."

Barbaros kaç dakika sessizce kaldığını bilmiyordu.

Yarışmayı kaldırmak zordu ama yarışmadan daha zor olarak şeflerin Ali'ye olan demoralize davranışları ve tayfadan sonra sevgilisinin böyle hissetmesini anlayabiliyordu.

Kendisinin de böyle hissettiği dönemde Alican onu tanımadığı halde destek çıkmıştı, farkına varmamıştı ama hayatında çok büyük bir yere sahipti. Bu kariyer, bu yarışma ve onun dışında bu yarışma ile kazandığı her şeyde payı vardı Alican'ın.

MasterChef All-star | Alican & Barbaros Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin