~ සමුද්‍ර සිහිනය ~

නවවන දිගහැරුම ~

අපි තුන් දෙනාම ගේම ඇස් යා වෙලා තිබුණේ සාලේ දොර දිහාවට.... කෙල්ලෙක්....ඒ ඇවිත් තිබුණේ මං මීට කලින් කවදාවත් මෙහෙදි දැකලා නැති ගෑණු ළමයෙක්....සුදු පාට ගවුමක් ඇදලා හිටිය එයාත් ඒ තරම්ම සුදුයි....උරහිසට ටිකක් පහලට වෙන්න කඩා දාපු තට්ටු කොණ්ඩෙත් හරි ලස්සනයි....එයාට තිබුණේ රවුම් මූණක් වගේම ලස්සන හිනාවක්....

( තිසෙන්දි එනීශා රාමනායක )

මූණ පුරා විසිරුණ ඒ ලස්සන හිනාවෙන්ම  අපි වාඩි වෙලා හිටිය මේසේ ලගට ආව ඒ කෙල්ල කා දිහාද බලාගෙන ආවේ කියන එක අමුතුවෙන් මට තේරුම් ගන්න ඕන වුනේ නෑ....එයා හිනා වුනේ සමුද්‍ර එක්ක....! එයා බැලුවේ සමුද්‍ර දිහා....! ඒත් සමුද්‍ර නෙවෙයි ඇහැක් ඇරලා ඒ කෙල්ල දිහා බැලුවේ....
කොටින්ම කිව්වොත් මීට ටිකකට කලින් පාඩම තේරුණාද කියලා මගෙන් අහපු සමුද්‍ර හිටියේම මා දිහා බලාගෙන වෙද්දි මට ඒක තේරුණත් මේ ආව කෙනා කවුද කියන එක මගේ හිතේ තිබුණු කුතුහලය වැඩි කරද්දි මං නම් බලන් හිටියේ එ් කෙල්ල දිහාමයි....

" කොහොමද අභී...?! "

ඒ අත් අස්සේ හිර වෙලා තිබුණ කිරි සුදු පාට වීදුරු පිගාන අපේ පොත් තිබුණ ලී මේසේ උඩින් තියාපු කෙල්ල අභී ගෙන් කොහොමද කියලා අහද්දි ලාවට වගේ හිනා වුන අභී මගෙන් එහා පැත්තේ ඉන්න සමුද්‍ර දිහා බලලා ආයෙම කෙල්ල දිහා බැලුවා....මේ මොකත අනේ මේ වෙන්නේ....?!

" හොදයි තිසෙන්දි අක්කේ! "

තිසෙන්දි අක්කා...නම ලස්සනයි...අපිට වඩා වැඩිමල් ඇති එකනේ අක්කා කිව්වේ....තිසෙන්දි අක්කා ඇහුව ප්‍රශ්නෙට 'හොදයි තිසෙන්දි අක්කේ' කියලා උත්තර දුන්න අභී මෙච්චර වෙලාම පෙරලන් හිටියේ නැති පොතක් අතට අරන් පෙරලන්න ගද්දි මං බැලුවේ සමුද්‍ර දිහා....නයිස් අනේ වෙරි නාආආයිස්....මේ මිනිහා භාවනා කරනවද මං දිහා බලාගෙන....? ඇයි වදේ? අනේ මන් දන්නෑ මොනවා බලනවද කියලා ඕචචර....මෙච්චර මේ මිනිස්සු ඉන්නවා කියලා මේ මිනිහට තේරෙන්නේ නැති හැටියක්....මෙහෙම බලන් ඉද්දි පිට මිනිස්සුන්ට විතරක් නෙවෙයි මටත් වෙන වෙන මගුල් හිතෙනවා....