17.BÖLÜM

7.6K 310 59
                                    

HATIRLATMA:

Baran'ın konuşmasıyla masada kahkaha sesleri yükseldi.Kahkaharımızı bölen dışarıdan gelen silah seslerini…

_____________________________________

Emir'in önüne geçerek ona siper oldum.Belimden silahımı alarak karşı tarafa ateş etmeye başladım.Kısa bir süre çatıştıktan sonra sol omzumda keskin bir acı hissetti.Kafamı eğip baktığım zaman vurulduğumu gördüm.Acıyı umursamamaya çalışarak ateş etmeye devam ettim.Bir müddet sonra silah sesleri kesildi.Hepsink etkisiz hale getirmiştik.Hızlıca silahımı belime geri koyarak cebimden telefonumu çıkardım.Hemen albayı aradım.

"Kıdemli yüzbaşı Gizem Çeviker Emredin albayım"

Albay:Noldu asker

"Albayım biz timle bir kafede otururken kafeye silahlı saldırı düzenlendi yanımda da bir sivil vardı"

Albay:Sivillere zarar geldi mi?

"Gelmedi albayım"

Albay:Tamam asker.Sizden yaralı varmı.

"Birtek ben omzumdan vuruldum albayım başka kimsede hiçbir şey yok"

Albay:Sende hemen hastaneye gidiyorsun asker

"Emredersiniz albayım"

Albay:Ben şimdi oraya asker gönderiyorum diğerleri oradan ayrılmasın

"Emredersiniz albayım"

Konuşma bittikten sonra telefonu kulağımdan çektim.Timdekilere göz gezdirdim hiçbirinde bir şey yoktu.Bu beni mutlu etmişti.Hemen Emir'e dönerek onuda baştan aşağıya tarafım.Ama o tek bir yere bakıyordu.Omzuma…

"Emir hadi git abilerinden birini ara seni almaya gelsinler ben hastaneye geçicem"

Emir:Abla bende gelicem

"Olmaz Emir"

Emir:Hadi abla arabanda bekliyorum

Arkasını dönerek kafeden çıktı.Time dönerek konuşmaya başladım.

"Tim siz burada kalacaksınız albayın emri var bende hastaneye gidip gelicem anlaşıldı mı?"

#anlaşıldı.

Onları geride bırakarak kafeden çıktım.Arabaya bindigim zaman Emir telefonla konuşuyordu.Arabayı çalıştırdım.Emir telefonu kapatınca bana dönerek konuşmaya başladı.

Emir:Abla Miran abimin çalıştığı hastaneye sür orası daha yakın

Onu başımı sallayarak onayladım.15 dakika sonra hastanenin önüne arabayı park ettim.Yavaştan başım dönmeye gözlerim kararmaya başlamıştı.Hemen arabadan inerek acil kısmına gittik.Emir cebinden telefonunu çıkararak birşeyler yaptıktan sonra kulağında dayadı.O konuşurken biraz ilerideki bekleme sandalyelerine oturdum.Gözlerimi kapatarak başımı arkaya yasladım.Kısa bir süre sonra koluma biri dokundu.Gözlerimi açtığım zaman Miran karşımdaydı.Beni kucağına alarak yanımızda benim farketmediğim sedyeye bıraktı.Müşade odasına alarak perdeyi çekti.Üzerimdekini ortadan ikiye makasla kesti.En son koluma iğne vurduğunu hatırlıyorum. Açtığımda hastane odasındaydım yanımda Emir vardı.Benim gözlerimi açtığımı görür görmez odadan çıktı.5 dakika sonra bilincim tamamen yerine gelmişti.Ayağa kalktım Birden kapı açıldı.İçeri Emir ve Miran girdi.Miran hemen yanıma gelerek beni kalktığım yatağa geri oturttu.

Miran:Neden kalkıyosun çok kan kaybettin dinlenmen lazım

"Saçmalama Miran bir şey olmaz karargaha gidip rapor vericem"

Asker KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin