9.Bölüm

506 18 3
                                    

Öncelikle hepiniz hoşgeldiniz bölümü bu kadar geciktirdiğim için üzgünüm daha fazla uzatmadan sizleri yeni bölümle başbaşa bırakıyorum.





3 yıl önce olay günü

Bugün yine annemin odama gelip beni okul için uyandırmasıyla başlamıştı.

Annemi odamdan gönderip okul için hazırlanıp çantamıda alarak odamdan çıktım.

Kahvaltı için yemek odasına girdiğimde annemle babamın beni beklediğini gördüm.

"Günaydııınnn" diyerek kendi yerime oturdum.

Ağzıma attığım salatalığı çiğnerken

Babamda gülüp "Günaydın deli kız günaydın bu neşeni neye borçluyuz" demişti.

Annemse "Günaydın güzelim" diyerek yanıtlamıştı.

Babama cevap olarak "aşk olsun babacım bugüne özel değil ki bu neşem herzaman ki halim biliyorsun" diyerek yanıtlayıp tabağımı doldurmayı bırakarak kahvaltıya başladım.

Yine neşeli bir kahvaltının sonuna gelmiştik oturduğum yerden kalkıp sırayla annemi ve babamı öpüp "görüşürüz annecim görüşürüz babacım Alin kaçar" deyip kapıya yönelmiştimki babam "bekle güzelim seni bugün ben bırakıcam çantamı alıyım çıkalım" dedi.

Babamla birlikte keyifli geçen bir yolculuğun ardından okula gelmiştik.

Babam arabayı uygun bir yerde durdurup "evet küçük hanım yolculuğumuz buraya kadardı hadi bakalım iyi derseler" demişti.

Yanağına bir öpücük bırakıp "teşekkür ederim efenim o halde ben kaçtım" deyip arabadan inmiştim.

Ben okul bahçesine girince babamda uzaklaşmıştı zaten.

Okula doğru ilerlerken "Alin" diye bağıran bir ses duymuştum.

Dönüp baktığımda bana doğru neşeyle gelen arkadaşım Demet görüş açıma girdi.

Onu görünce kocaman gülümsedim.

Burdaki sayılı arkadaşlarımdan biriydi Demet ve Demir.

Babamın işleri nedeniyle Muğla daydık.

Yine her zamanki gibi bir okul gününün daha sonuna gelmiştik Demet' in ders aralarından birinde birlikte bi cafeye gidelim demesi üzerine cafeye gitmek üzere yola çıkmıştık.

Sohbet ederek gidiyorduk biz ikimiz Demir istemediğini söyleyip bizimle gelmemişti.

Işıklardan geçerken telefonumu düşürmüşüm.

Bunu ancak karşıya geçince farketmiştim.

Kolyemi düşürdüğümü söyleyip geri dönmek istediğim de Demet itiraz edip kendisinin alıcağını söylemişti.

Çantasını bana vererek yola inmişti.

Karşıdan hızla gelen arabayı farketmemişti.

Onu uyarmak istediğimde artık çok geçti çünkü arkadaşım yerde kanlar içinde yatıyordu.

Hatırlatma son

Bunları Alisa' ya anlatırken çoktan ağlamaya başlamıştım.

Beni dikkatle dinleyen Alisa kalkıp bana sarılmıştı.

ALİN (gerçek ailem) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin