ALİN (gerçek ailem)

14.Bölüm

Selaaaamm.

Bölümdeki yazım yanlışı olan yerlere 1 yazmanızı rica ediyorum.

İyi okumalar :)

Alin'den devam

Aşağıda yaşananlardan sonra odama çıkmıştım şimdiyse yatağımda uzanmış beyaz tavanı izliyordum.

Aklımda binlerce düşünce vardı.

Güneş...

Acaba beni biliyor muydu.

Birbirimize benziyor muyduk peki.

Ne kadar acınası bir haldeydim böyle ailem hakkında hiç birşey bilmiyorum

Umarım iyidir.

Daha tanışmadan bizi ayırma Allah'ım.

Varlığını bile yeni öğrenmiştim bir ablam olduğuna sevinicek zaman bulamadan onun ölümle burun buruna olduğunu öğrenmiştim.

Peki ya ne yapmam gerekiyordu elim kolum bağlı beklemek çok zordu.

Derin bir nefes alarak uzandığım yataktan kalkıp odamdan çıkarak merdivenlere yöneldim.

3. Kattan inmek için merdivenleri kullanarak yanlış yol seçmi yapmıştım asansörü kullanmam gerekiyordu.

Sonunda zemin kata ulaştığımda derin bir nefes aldım yarucuydu bu kesinlikle özel günümde olmamda cabasıydı.

Salona geçmek için hareketlendiğim sırada çalan zille olduğum yerde kalmıştım.

Birini mi bekliyorduk...

Salona doğru ben bakıyorum diye seslendikten sonra yavaş yavaş kapıya doğru ilerlemeye başladım.

Kapıya geldiğimde elim kapı kolunda duraksamıştım yaklaşık bir saat önce yaşananlardan ötürü kapıyı açmakta tereddüt ediyordum ya kötü bir haber varsa.

Korkunun ecele faydası yok aç artık kapıyı.

Diye ortama giriş yapan iç sesim yine ortaya çıkıcak zamanı bulmuştu.

İç sesime uyup korkunun ecele faydası yok diyerek kapıyı açmıştım.

Karşımda yine aynı adam vardı yani eniştem Poyraz..

Gözlerim yine şaşkınlıktan kocaman olmuştu ama bu seferki sebep bir öncekinden çok daha farklıydı.

Çünkü bir saat önce yine kapımızda duran bu adam o zaman asker üniformalı iken şuan normal kıyafetler içerisinde omzunda bir bebek çantası ve kucağındaki pusetle bana bakıp bir cevap bekliyordu.

Gördüğüm görüntüden emin olmak için gözlerimi kapatıp açtığımda yine aynı şeyi görmüştüm.

İç ses kafayı yemedim demi ben çünkü gördüklerimden emin değilim.

Hayır kafayı yemedin çünkü karşındaki adam gerçekten bebek puseti taşıyor.

Kal gelmiş gibiydi tek yapabildiğim gözlerimi kapatıp açmaktı.