lost in the lights (KOETTHY)

17

Ondertussen is het al avond en komen ik en Milo terug thuis. We proberen het al stil mogelijk te doen voor de andere jongens want die slapen waarschijnlijk al.
"Hey, koen en Milo." Begroet Raoul ons als hij ons ziet.
"Was het leuk vandaag?" Bij de knikken we en kijken elkaar lachend aan.
"Hoe gaat het met Matt?" Vraag ik meteen.
"Hij heeft een paar keer overgegeven, maar nadien ging het beter, hij heeft in ieder geval al een beetje meer energie dan deze ochtend."
Ik knik en we stappen allemaal door naar de woonkamer. "ik ga slapen he."zegt Milo en verlaat de kamer.
"Moet jij niet ook gaan slapen?" Vraagt Raoul me. "Matt wacht op je, hij was bezorgd, geen idee waarom dat heeft hij niet aan me verteld."
"Dankjewel dat je op hem heb gelet."
"Geen probleem."
Ik sta op en loop naar boven. Wanneer ik de kamer open vind ik matt rechtop in zijn bed zitten. Hij glimlacht breed wanner hij me ziet. "Hai, koen."
"Hey, lieverd." Met grote ogen kijkt hij me aan. "Je noemde me lieverd." Zegt hij verbaasd.
"Tuurlijk, jij bent toch mijn lieverd." Zeg ik hem terwijl ik steeds dichter bij hem kom staan. Zachtjes leg ik mijn Washinger onder zijn kin en laat ik hem naar me kijken. Rustig plaats ik mijn lippen op de zijne. Hij heeft zijn ogen al gesloten en zijn armen in mijn nek geplaatst. Ik plaats mijn armen op zijn heupen en duw hem op het bed. Daardoor beland ik per ongelijk boven op hem. "Koen, je plet me." Zegt hij tussen de kus door. Zachtjes, zonder de kus te verbreken, leg ik me naast hem.
Wanneer we alle ik buiten adem wegtrekken kijken we diep in elkaars ogen.
"Ik denk dat ik er wel klaar voor ben." Zeg ik zachtjes. Matthy kijkt me blij aan. En plaatst opnieuw zijn lippen op de mijne. "Oh god, ik dacht dat je het nooit ging zeggen." Zegt hij zachtjes.
"Sorry dat het zo lang duurde."
"Maakt niet uit, je hebt je tijd kunnen nemen en nu kunnen we met zekerheid zeggen...."
"Zeggen?" Vervolg ik hem.
"Dat...dat we officieel zijn" zegt hij onzeker.
"Zeker lieverd, nu kunne we zeggen dat we officieel zijn."

~

Ik heb me omgekleed en lig nu samen met Matt te knuffelen. "Denk je dat de jongens het ok zouden vinden?" Vraagt Matt opeens.
"Euhmm...kunnen...kunnen we het voor nu even tussen ons houden?" Vraag ik onzeker. Ik weet dat ik weer veel van.hem vraag. "Tuurlijk, waar jij je goed bij voelt." Zegt hij slaaperig
Ik grinnik. "Slaapwel Matt."
"Slaapwel koentje." Antwoord hij zachtjes. Het duurde niet lang tot dat hij in Dromenland was beland. Weer voel ik me schuldig. Maar ik weet dat Matt het ok vindt.
Na een tijdje val ik dan ook in slaap.

~

Langzaam ontwaakt ik. Naast me vole ik Matt z'n warme lichaam. Ik luister naar zijn ademhaling. Vandaag is het weer een vrije dag. Ik ben van plan om samen met Matt een beetje rond te wandelen.
"Goedemorgen" zegt hij met een ochtend stem wanneer hij zich omdraait.
"Morge lieverd."
Na nog even knuffelen staan we op en gaan we naar beneden. "Wat wil je eten Matt?" Hij kijkt me een beetje droevig aan en komt naast me staan om in de koelkast te kijken. "Doe maar... yoghurt." Zegt hij dan. "Wat snel je van een heel klein beetje yoghurt en dan een beetje musliekruimels. Want we ging het in kleine stapjes doen." Zeg ik tegen hem terwijl ik geruststellend in zijn hand knijp. Zachtjes knikt hij. Maar je kan zien dat hij er echt moeite mee heeft. "Het is ok Matt, ik zal hetzelfde nemen als jij en dan eten we het samen op."
"Is goed." Is het enige wat hij zegt. "Ga maar al aan tafel zitten. Dan neem ik het eten al."
Langzaam gaat hij aan tafel zitten.
Ik geef hem het kommetje en ga voor hem zitten zodat hij zit dat ik hetzelfde eet. "Smakelijk" zeggen we bij de tegelijkertijd.

Bij Matt heeft het langer geduurd, maar de laatste paar helpen ben ik naast hem komen zitten om hem gerust te stellen. Zachtjes begint hij te huilen. "Heeeeeey," ik trek hem in mijn armen. "Het is ok Matt, je hebt het goed gedaan. Ik ben trots op je. En dat moet je zelf ook zijn."
Traag teken ik vormpjes op zijn rug. Blijkbaar helpt het hem om rustig te worden.
"Alles terug ok?" Hij knikt en trekt terug van uit mijn armen. "Zeker he?"
"Zeker." Er komt weer een kleien glimlach op zijn gezicht.
"Wist je dat je echt heel erg mooi bent als je lacht?" Zeg ik hem. "N..nee"
"Nou ik vind van wel." Ik geef hem nog een snel kusje op zijn lippen en dan gaan we ernaar boven om ons klaar te maken.

~

"Euhm, koen? "
Ik kijk hem vragen aan. "Ik zat te denken, de is hier een kermis in de buurt en-"
"Tuurlijk wil ik daar naartoe gaan met jou!!"
"Nou wie zij dat ik met jou wilde gaan" zegt hij op een speelse toon.
"Wil je liever met Milo gaan dan?" Zeg ik speels terug.
"Niks tegen Milo, maar ik wil liever met jou gaan." Zegt hij dan stilletjes.
"Dat dacht ik al lieverd." Hij begint te hard te lachen en te giechelen.

Zijn lach. WTF!! Die is zo fucking schattig.

Comfortbankz™