lost in the lights (KOETTHY)

23

We zijn allebij erg dronken. Ik heb het ene na het andere meisje moettent wegduwen omdat ze meer van me wilde dan gewoon praten. Maar nu ben ik helemaal dronken en heb ik geen idee van wat ik aan het doe ben.
Robbie komt op me af met nog twee glaasje wodka. Ik drink het in een keer op.
We kijken allebij erg dronken naar elkaar.
En zonder dat ik het door heb maak ik de aller grootste fout die ik maar kon maken.
We zijn allebij dronken en de zijn elkaar aan het bekken.
We zijn allebij dronken dus hebben we allebij niet door wat we aan het doen zijn. We hebben ook niet door dat er verderop iemand ons aan het filmen is. Rob slaat zijn handen rond mijn nek en ik stap dichter naar hem toe. He tis de ruwe kus, geen liefdevolle. Ik voel dat hij hunkert  naar Meer. Opeens heb ik door wat ik aan het doen ben. Geschrokken last ik hem los en duw ik hem weg.
"Wtf, Robbie!" Ijs eet dat ik het niet op hem mag steken, maar hij kan beter tegen de drank en is minder dronken. En hij weet dat ik samen ben met mat.
"Omg, sorry koen" zegt hij ook geschrokken.
Ik wist niet wat er in me om ging. Ik was zo boos. Ik loops en club uit en loop richting mijn auto.
Ik ben nog niet eens uit Eindhoven en ik voel dat mijn gsm aan het ontploffen is van de meldingen.
Het maakt me bang. Wand het gebeurd nu net nadat ik per ongelijk met Rob aan het bekken was.
An ja, wanneer ik mijn gsm open zie ik dat Matt me meer dan tien keer heeft gebeld. En allemaal Boze berichten van Milo en Raoul. Ook zij hebben me proberen bellen. En dan heeft Robbie me één keer gebeld.
Ik en bang.
Bang dat het Matt meer gaat breken.
Shit, ik moet nu direct naar huis rijden.

~

Ik kom toe en loop direct het huis binnen. Snel zoek ik naar Matt. In de slaapkamer,de woonkamer...nee..
Ik loop naar de badkamer, en ja.
Daar licht hij met ene plas bloed bij zijn armen.
"Shit, shit,shit"
"Matt!" "Matt word wakker, het spijt me zo. Het spijt me zo schat." Snel pak ik een doekje en ontsmettingsmiddel. Ik kuis zijn wonden op en draag hem naar bed.
Ik kan niet stoppen met huilen.
Waarom moest ik ook helemaal dronken worden? Waarom?

Ik ga zelf ook in bed liggen en druk hem tegen me aan. "Het spijt me zo schat, echt waar. Morgen ga ik het je allemaal uitleggen."
"Hmm, ik hoop dat je een goede reden hebt" zegt hij slaperig. Ik geef hem en kus. En hij drukt zich dichter tegen me aan. Ik hoor hem snikken.
Het snikken veranderd al snel in huilen.
Steviger houd ik hem vast. Ik wrijf over zijn rug tot hij terug in slaap valt.
Ik heb het echt helemaal verpest. Ik heb hem verpest.

~

Ik word wakker in een leeg bed. Ik moet het hem nu uitleggen.
Wanneer ik beneden kom zie ik hem zitten aan tafel hij heeft een in stukjes gesneden appel op zijn bord eten. En de vermoeidheid straalt van hem af. Zijn haar zit erg warrige n de wallen onder zijn ogen zijn groter dan normaal.
Stil kom ik voor hem zitten.
"Ik...ik..het spijt me zo schat."
Hij is stil. Het geluid van Gesink dringt tot me door. Als ik op kijk zie ik dat hij er berg moeilijk heeft. Ik sta op en trek hem met me mee naar de zetel. Zachtjes Sus ik hem.
Wanneer hij rustig is en hij met zijn hoofd op mijn borstkas ligt ga ik verder.
"Ik was zo dronken, echt. En Robbie ook...we...we wisten allebij niet wat we aan het doen waren...ik...ik"
"Het is ok-"
"Nee Matt, het is niet ok wat ik gedaan heb. Mijn hard ligt bij jou en alleen bij jou. Alcohol hoort dat niet te veranderen en ik hoor geen domme dingen te doen."
"Koen,ik begrijp het. Jij en Robbie waren gewoon dronken."
"Maar Matt, jij...je was zo gekwetst, ik kan toch niet doen alsof het niks was."
"Je hebt gelijk koen, ik was al verdrietig na de ruzie, die wel mijn fout was en toen ik dat filmpje van jou en Rob zag was ik helemaal gebroken, en ik vermoed dat....dat je ook wel al weet wat nadien heb gedaan. Maar ik zie dat het je echt spijt en dat het niet de bedoeling was."
De tranen zijn bij mij ook aan het vallen.

"Het spijt me zo." Tranen vallen over mijn wangen. Ik ben de reden voor de zoveelste keer dat mat zichzelf pijn heeft gedaan.
"Mat, ik...ik was zo bang dat...je armen...ik..-"
"Shht" hij legt zijn vingers op mijn lippen. "Het is echt ok, ik zweer het."
"Mat, ik...ik wil dat je je scheermesjes indient."
"Ik wil niet nog eens de reden zijn dat je jezelf pijn doet."
"Je mag me dan zo veel pijn doen als je wit maar alsjeblieft niet nog eens jezelf."
"Ok" zegt hij zacht en loop naar de badkamer. Wanneer hij terug is geeft hij me een doosje vol gerief. Wanneer ik het open schrik ik zo hard. Aanstekers, rekkers,mesjes...
"Matt" "o mijn god"
Ik laat het doosje vallen in de zetel en  trek hem in een knuffel. "Het spijt me zo."
"He tis ok koen."
"Nee, Matt, dat is het niet. Je doet jezelf pijn omdat je niet met me praat." "Ik wil dat je met me praat mat, doe het zoveel je wilt, ik ga altijd luisteren."
Ook mat begint te huilen. "sorry"

~

We zitten allebij aan een tafeltje buiten ene café.
Morgen moet ik op kantoor alles uitleggen. Want ik heb nog met niemand buiten matthy erover gepraat.

Ik hoop dat de vriendschap tussen mij en Rob niet stuk is. En die van mat en Rob ook niet.

Comfortbankz™