lost in the lights (KOETTHY)

04

Er word op mijn schouder getikt en als ik om kijk zie ik dat het Milo is. Hey, milootje.
Spontaan begint hij te lachen. "Ik heb je even nodig voor iets ." Zegt hij. Ik knik en ik sta op van mijn stoel. "volg maar even."

Wanneer we boven in de chillhoek zijn geeft hij me een seintje om even te gaan zitten.
"Ik wil graag een vakantie plannen, voor ons als groep" "maar ik weet niet goed naar waar Enzo, en ik dacht dat je daar goed bij zou kunnen helpen "
Ik lach even en ga dan even dichter naast hem gaan zitten. Hij pakt zijn laptop en klikt dan op de webpagina waar hij een vakantie wou gaan boeken. "ik dacht eerder aan een strand vakantie" "begrijp je?"
"Ja, en wanneer was je van plan om die te boeken, want we weten niet wanneer iedereen vrij is?"
"Ow, ja daar had ik dus nog niet aan gedacht."
Ik barst in lachen en en Milo kijkt me sarcastisch boos aan. Wanneer ik weer normaal kan zitten zonder te lachen kijk ik weer even naar het scherm. "Ik zal het aan iedereen vragen. "  Milo knikt en we gaan samen weer terug naar onze bureau's.

Even kijk ik weer richting matthy, die nu druk aan het editen is.
Ik besluit om naar hem te gaan om te vragen wanneer hij vrij is.

"Hey Matt?"
Hij zet snel zijn koptelefoon af en kijkt me dan met een kleine glimlach aan. "Weet jij wanneer je een langere periode niks te doen hebt?"
"Euhmm, binnen een weekje ofzo, en ook eens volgende maand." "Waarom?"
"Nou Milo wou samen met iedereen nog eens op vakantie gaan, en moest daarom weten wanneer iedereen vrij was.". ""ah, ok" zegt hij en hij doet zijn koptelefoon weer op.
Nu nog aan Robbie en Raoul vragen.

~

Ik wacht even Tot Matthy klaar is met editen. Wanneer ik mijn gerief heb opgeruimd staat hij ook klaar om naar huis te vertrekken. Ik geef een een glimlach en hij geeft mij ook een glimlach.
"Ik ga eerst nog even wat gerief ophalen voor vannacht Enzo, " "is goed. " Zegt hijs nel.
Wanneer we in de auto stappen en klaar zijn om te vertrekken hoor ik Matthy diep zuchten.
"Wat is er?" Vraag ik hem. "Niks, 'k ben gewoon echt moe" ik lach zwakjes. "Dan straks vroeger naar bed he." Spreek ik hem aan als een moeder die tegen haar 5 jarige zoon spreekt. Spontaan begint Matthy the lachen
Eerlijk is eerlijk, zijn lach is super schattig. Jammer dat ik het niet zo vaak meer hoor. Daarom probeer in hem zo vaak mogelijk te laten lachen. Ik wil hem gelukkig zien. Waar gelukkig. Niet voor de camera en het publiek gelukkig.

~

Ik heb al mijn belangrijk gerief mee, en we rijden nu terug naar Matthy's huis.
Wanneer we aankomen en ik naast me kijk zie ikd at hij al in slaap is gevallen. Zachtjes geef ik heb een duwtje en fluister ik: "Matthy, de zijn er"
Langzaam opende hij zijn ogen en kijkt een beetje verdwaasd rond. "We zijn thuis, kom"
Ik open de deur voor hem en we ik pak snel mijn gerief.
Wanneer Matthy de deur open heeft gedaan en we naar binnen gewandeld zijn loopt hij direct naar zijn kamer. Ik volg hem tot in zijn kamer en leg mijn gerief goed.
"Mogen mijn kleren bij jou in de kast?"
"Euhm, ja doe Maar."
Als ik mijn gerief gestapeld heb en ik omgekleed ben in mijn pyjama kom ik bij Matt op bed zitten.
"Dankjewel koen" zegt hij zacht. "Waarvoor,?" Vraag ik hem lief.
"Dat...dat je bij mij wilt zijn." "Ik vertrouw mezelf niet meer zo goed alleen."

Wat bedoel je daarmee Matthy?

Comfortbankz™