lost in the lights (KOETTHY)

11

"K...koen?" Ik word wakker van Matt die aan mij schud. Ik kijk om en zie een hyperventilerende Matthy. "Hey,hey.." fluister ik hem en neem hem in mijn armen. En maak ik cirkeltje op zijn rug.

Wanneer er geen effect is probeer ik hem van me af te duwen. Maar hij houd me steviger vast "Matt, laat me even los,anders kan ik je niet helpen." Wanneer ik los laat duw ik hem op zijn rug. "Ik ga mijn hand op je borst leggen, je ademt in en uit in het tempo dat ik aangeef,ok?" Hij knikt. "Als er een druk is komt dat doordat je niet in het tempo ademt." Ik geef het tempo aan en na ongeveer 4-5 minuutjes voor met sussen en geruststelling ademt Matthy weer goed. Ik leg me weer naast hem en trek hem in mijn armen waarna ik een kust op zijn kruin geef. "Het is goed Matt, het is goed" Matthy kruipt dichter in mijn armen en valt nadien weer in slaap.

Ik was bang dat ik niet de juiste hulp kon bieden.

~

Ik word wakker van het licht dat in mijn gezicht schijnt. Als ik mijn ogen open zie ik dat Matthy nog vredig ligt te slapen in mijn armen. Zachtjes trek ik me weg en verlaat ik de kamer. Vandaag gaan we wel weer naar kantoor,dus moetten we op tijd opstaan.
Nadat ik het ontbijt klaar heb staan loop ik weet naar boven om Matthy wakker te maken. Hij komt samen met mij terug naar beneden en we eten ons ontbijt op. Matt niet alles maar in iedere geval iets.

~

Omdat we heel erg vroeg op kantoor zijn besluit ik om met Matt naar de Appie ta gaan voor middag eten. Hij had namelijk niks meer thuis voor middag eten. Als we daar binnen zijn komt er opeens een groepje kinderen naar ons toe lopen. "Mogen wij een foto met jullie?"
We knikken en de jongen geeft de telefoon aan mij. Ik trek de selfie en de jongens bedanken ons en lopen weg.
"Wat wil je eten Matt?" Hij kijkt twijfelend rond. "Donuts" haha, is goed. Ik koop donuts voor mat en een wrap voor mij. Als we buiten komen ziek we Robbie daar al bij kantoor staan. "Wat is er?"
"Ja, ik ben de sleutels vergeten" "haha, ik laat je wel binnen." Ik open de deur voor ons en Robbie en dan lopen we met z'n drieën naar binnen. "Waarom waren jullie twee er niet gisteren?" "Ah, Matt was een klein beetje ziekjes en ik ben bij hem gebleven" lieg ik ons eruit. Matty kijkt me dankbaar aan. Want het is nog altijd zijn keuze of hij het wil zeggen of niet.
We komen binnen en beginnen met werken. "Als er iets is appen of komen he" fluister ik nog snel naar matthy. Hij knikt en gaat ook aan zijn bureau zitten.

~

Matthy zit al heel de tijd gestrest te tikken met zijn voet. En eindelijk beslist hij om mij te appen.

M: kom naar de chill ruimte
 

K:ik kom.
     Ga jij eerst dan kom ik af. Dat is minder opvallend.

M:ok.

Ik zie matthy opstaan van zijn stoel en naar boven lopen. Na ene minuutje of 2 ga ik ook naar boven.
Wanneer ik de kamer binnen kom word ik opeens vol op mijn mond gekust. Uit shock ga ik niet mee in de kus. Ook omdat ik niet weet of ik dit wel wil. Wanneer Matthy door heeft dat ik niks doe trekt hij terug. "Omg,sorry koen" zegt hij still en loopt dan weg. Ik ren niet achter hem aan. Puur omdat ik helemaal gestockeerd ben. Ik laat me op de bank zakken. En aucun diep. Mijn hoofd laat ik in mijn armen zakken. Wat is er in hemelsnaam net gebeurd?

Er word op de deur geklopt. "Ja, kom maar binnen."
"Ik ben het, Raoul" hij komt naast me zitten. "Weet jij waarom Matthy huilend weg is gelopen?" Ik knik zacht en zucht nog eens diep. "Hij kuste mij uit het niets, en ik...ik deed niet mee omdat ik geschrokken was en ik niet wist of ik dit wel wou." "Ik weet ook wel dat Matt meer is dan ene vriend maar dit ging zo snel"
Ik kijk naar Raoul die er niet eens verast uit ziet. "Wist je dat Matt dit ging doen?" "Ik wist niet wanneer maar wel dat hij het ooit ging doen, ik had een gesprek met hem, en toen zei hij dat hij je wou kussen omdat hij zoveel van je houd, en ik zei toen dat hij moest doen wat goed voelde." "Hij is smoorverliefd op je koen, met heel zijn hart." "Jij bent zijn alles, als ik zo hoor hoe hij over je praat met mij, en hoe lief je bent en hoe veilig je hem laat vlekken." "Hij kan niet zonder jou"
"H...hoelang is dit al?" "Hij heeft het vier jaar geleden voor het eerst durven zeggen tegen mij, en hij voelde zich verschrikkelijk tegenover jou." "Hij komt altijd bij mij als hij overstuur was voor die reden."
"Koen, zijn verliefdheid naar jou is de reden waarom hij zichzelf pijn doet, hij wil perfect zijn voor jou." "Ik...ik wil hem niet kwetsen maar ik...ik weet niet wat ik voel voor hem." "Ik weet dat het niet vriendschap is..."
"Praat met hem koen, hij heet als 4jaar of meer je de tijd gegeven." "Hij laat je zeker langer denken, zolang je hem niet haat, zolang je hem niet kwetst."
Ik knik en sta op. "Dankje Raoul."

~

Het was zovele informatie in één keer. Te veel.
Ik pak mijn gerief en ik wou naar Matthy's huis rijden als ik besef dat hij daar niet kan zijn vanwege het geen auto hebben. Kut.
Snel bel ik.
Eindelijk neemt hij op.

K: omg, Matt ben je ok?
M: ja tuurlijk ben ik ok.
K: Matt, ik hoor dat je niet ok bent. Waar ben je dan kan ik naar je toe komen.
M: ik..ik weet niet waar ik ben.
K: kan je mij je life locatie sturen dan haal ik je op en gaan we naar huis.
M: is goed.

Gesprek beëindigd

Wanneer Matthy zijn locatie doorstuurt zie ik dat hij in één of ander bos zit.
Dat word lang zoeken.

Ik kom er aan Matt, en dan laat ik je niet meer los. Ik ga er voor je zijn.

Comfortbankz™