The Last Red Wing

part 3

صدای جمیعت از همه طرف به گوش می رسید و چشم های سهون، برادر ریز جثه اش که روی صندلی کنارش نشسته بود، روی تمام حاضرین با کنجکاوی می چرخید.

بال های کوچیکش برق زیادی داشتند و بکهیون اهمیت نمی داد به اینکه برق بال ها از نگاه خودش به سهون سرچشمه می گیرند نه خود بال ها، وگرنه بال های سیاه رنگ سهون، هیچوقت برق نمی زدند.

نگاه کنجکاو سهون با چشم های براقش به همه طرف می چرخید و وقتی خودش رو کمی رو صندلی بلند می کرد تا بتونه چیز های بیشتری ببینه، قلب بکهیون رو به لرزه در می آورد. سهون بیش از اندازه دلبر بود.

+هیونگ، برای چی اونا داد می زنند؟

نگاهش رو از سهون به جایی که بهش اشاره می کرد داد و وقتی به جمعیت بی بالی که روی سکوهای مقابلشون نشسته بودند رسید، کمی اخم کرد. بی بال ها مثل همیشه خشمگین بودند و با فریاد های خمشگین کل زمین رو به لرزه در می آوردند.

+چون بال ندارند.

لب های کج و کوچک سهون گرد شد و تعجب کردنش رو نشون دادند و بعد از کمی نگاه کردن به جمعیت روبرو و فکر کردن به حرف های بکهیون سوال دیگه ای پرسید. سهون بود و سوال پرسیدن های ناتمومش!

+برای چی بال ندارن؟

-مجازات شدن.

هین کشیده سهون، نازک بود و چشم های زیباش گرد شده بودند. به سرعت سرش رو به سمت بکهیون چرخوند و دست های سفید و کوچکش رو روی لب های گذاشت و کمی خودش رو به سمت بکهیون کشید و آروم در حالیکه فقط برادرش بشنوه زمزمه کرد:

+اونا همون مجازات شده ها هستند که توی کتاب خوندم؟

بکهیون فقط سرش رو به نشونه مثبت تکون داد و با نگاه عمیقی به سهون زل زد تا عکس العمل هاش رو از دیدنشون در یک گروه بزرگ، ببینه. سهون تا به این سن، خیلی از قصر خارج نشده بود و هرجایی که رفته بود با خود بکهیون رفته بود تا خطری برادر عزیزش رو تهدید نکنه و بال سیاه بزرگتر اجازه نزدیک شدن هیچ بی بالی رو به سهون نداده بود.

سهون نگاهش رو چرخوند و با دوباره نگاه کردنشون ترسیده خودش رو به صندلی چسبوند. ترسناک بودن!

+کسی اونا رو دوست نداره؟

بکهیون هم به جمعیت بی بال روبروش نگاه کرد و بعد از مکثی با صدای آرومی گفت:

+نمیدونم، شاید کسی دوستشون داره.

-اگر یک بی بال و یک بالدار همدیگه رو دوست داشته باشن، باید چیکار کنند؟

نگاه بکهیون، کمی روی جمعیت مقابلش ثابت موند و با ندیدن بی بالی که برای سال ها ازش بی خبر بود زمزمه کرد: