Odanın kapısının sesine uyandım. Kimse odaya girmişti. Yatakda doğrularak "Anne sen misin?" Diye sordum. Sonra tanıdık biri konuşmaya başladı. "Halloooooo". Yatakdan kalkarak şaşkınlıka "Alara?" Dedim. Tanıştırayım Alara benim en yakın arkadaşım. Çocukluktan beri birlikte büyümüştük. Sonra babasının işleri yüzünden Almanyaya taşınmışlardı. Bir ara konuştuk sonra birden iletişimimiz kesildi. Ne o beni nede ben onu araya biliyordum. Alaraya sıkıca sarıldım. Çok özlemiştim onu çok. Birbirimize öylece sarılmış duruyorduk. Uzun zamandır görmeyince insan gerçekten bir buldumu hiç bırakmak istemiyor, böyle hep sarılmak istiyor. Alara öksürerek "Dur kız boğacaksın beni, tam kovuştuk derken şimdide sen beni hayattan koparıcaksın" dedi gülerek. Bende kurduğu cümleye ufak kahkaha atarak "Çok özlemişim seni aşkım" Dedim. Alara ellerimi tutarak "Bende çok özledim seni" Dedi. Sonra tekrar sarıldık. Tüm gün sarıla bilirdim. Ardından Alara bana "Başına gelenleri duydum, çok üzüldüm Banum geçmiş olsun Arkadaşım" Dedi. Sesi üzgün çıkıyordu. "Ben aslında atlattım artık, alışıyor insan üzülme sen" Dedim ve konuşmaya devam ettim. "Kör olmamdan daha büyük sorunum var benim". Alarayla birlikte odamda ki küçük koltuğa geçip oturduk. Sonra ilgiyle bana "Ne oldu güzelim? Bahar teyze bana Arda diye birinden bahsetti onunla ilgili mi?" Diye sordu. Kafamı olumlu anlamda sallayarak başımı önüme eydim. Gözlerim yine dolmuştu. Alara yanıma yaklaşarak beni kollarıyla sardı ve bir anne edasıyla "Şşş tamam canım ağlama" Diyerek konuşmaya devam etti. "Anlat istersen rahatlarsın". Derin nefes alarak kendimi toparlamaya çalıştım ve konuşmaya başladım. "Bu gün o ve annesiyle kahve içmeye çıktık. Annesine beni anlatmış". Alara lafımı keserek "Ayy ne romantik çocuk" Dedi gülümseyerek. "Hıhı ne demezsın" Deyip konuşmama devam ettim. "Biz işte öğlenden sonra beş gibi gittik kahve içmeye, annesi benimle tanışmak istemiş diye. Ben böyle oturdum masaya kadın anladı benim görmediğimi tabii" "Eee" "Eee'si bana eğer kör olduğunu bilsem seninle görüşmezdim oğlumuda uzak tutardım senden dedi yüzüme". Alara sinirle "Ayy sinsi yılana bak be tam kaynana haa, evlerden ırak" Dedi. Sırıtarak "Bana onun lafı dokunmadı biliyor musun?" Dedim. Alara ellerimi tutarak "Arda mı birşey söyledi sana?" Diye sordu. Kafamı salladım, Alara merakla "Ne dedi?" Diye sordu. Sesi ciddi çıkıyordu, enişte düşmanı edecektim kızı. "Bana annem yüzünden beni terkedecek misin diye sordu, bende ona peki sen annene rağmen benim elimi tutacak mısın diye sordum" "İyi söylemişsin, peki o ne dedi?" "İşte en kötüsüde hiçbir şey demedi, ayrılıyorum dese bile bu kadar koymazdı öyle düşün yani". Alara "Sustu mu öylece?" Diye sordu tekrar şaşkınlıkla. Kim olsa şaşırırdı, bende şaşkındım zaten nasıl susar diye. "Evet işte sustu öylece bende eve döndüm". "Ha bide seni yalnız bıraktı öyle mi?" Sadece kafamı salladım. Artık bende diyecek laf bulamıyordum. Alaraya dönüp "Aşkım annemin haberi yok bu olanlardan bilse biliyorsun neler yapacağını". Alara derin nefes alarak "Ay evet Ardayla annesini doğrayıp birde üstüne kebap yapıb yer Vallah söyleyemem zaten burda iki insanın canı söz konusu" Dedi gülerek. Bende gülmeye başlayıp "Ya nasıl oluyorda kötü olduğumda bile beni güldürmeyi başarıyorsun?" Diye sordum. Alara yanağımdan makas alarak "Meslek sırrı canım Ich kann nicht sagen" Dedi ve ayağa kalkarak benide kaldırdı. Gülerek "Umarım kötü birşey söylemedin" Dedim. Alara "Hani sen Almanca öğreniyordun noldu?" Diye sordu. "ich bin gelangweilt" Diyerek göz kırptım Alaraya. Alara kahkaha atarak "Bak sen şuna ya, hadi üzerine birşeyler giyinde kahve içmeye gidelim" Dedi. Oflayarak "Ben bu gün kahvemi içtim sağol" Dedim. Alara koluma vurarak "Aşk olsun yeni geldim Almanyadan kırıyor musun beni şimdi? Bak dönerim ha bir daha gelmem görürsün" Dedi. Baya tehdit ediyordu. Ellerimi havaya kaldırarak "Tamam sen kazandın gidelim, ama görmüyorum kombinimi sen seçmek zorundasın". Alara "Peki" Diyerek dolabımı açtı ve konuşmaya başladı. "Clasic krem rengi pantolonunla beyaz crop ve üstünede beyaz gömlek giyin derim ben, sade ve şık". Kafamı sallayarak "Senin zevkine güveniyorum nede olsa Almanyadan geldin" Dedim sırıtarak. "Ay ne alakası var be ben hep zevkliydim" Dedi. Gülerek bana verdiklerini üzerime geçirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüyalarda Buluşuruz
ChickLitÜniversite okuyan Banu görme yetisini kaybediyor. Doktorlar bir daha göremeyecek deseler bile annesinin ısrarıyla ameliyat oluyor ve hayatı o ameliyattan sonra değişiyor.