Orenda - James Potter

•3• Esaretin Yolu

İlk bölümler şiddet ögeleri fazla olacak. Eğer size kötü şeyler anımsattıysa yazdıklarım affınıza sığınıyorum.

Atlayarak okuyabilirsiniz.. sizleri seviyorum oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın🤍

☼

1977, ekim

"James..." Sus dercesine tekrar dudaklarını öpmeye başladı James Potter. Ona uyum sağladı Carmenta ve elini James'in yanağına koydu.

Bunu yapmaması gerekiyordu ama istiyordu. Engel olacak cesareti kendinde bulamıyordu Carmenta.
Büyük elleri kızın saçlarınn arasında gezerken tokasından kurtuldu James. Carmenta'yı çalışma masasının üstüne oturturken, kız bacaklarını açıp oğlana yer açtı.

James'in tek eli boynunu sararken tek eli de kızın belini okşuyordu. Kendini ona daha çok bastırdı Carmenta, James'in dudaklarından inleme döküldü.

Dudaklarını ayırdı James. Carmenta'nın iki elini tek eliyle kavradı. Ellerini kendine hapsederken kafasını kızın boynuna gömdü. Emiyor, ısırıyor ve öpüyordu. Ellerini kurtarmak için çabalsada izin vermiyor daha sıkı kavrıyordu James. Dudaklarını yanağına kadar çıkardı ama öylece durdu. Nefesi kızın tenine değerken haraket etmediği için deliriyordu genç kız...

Gülümsedi James ve çenesinden tutup tekrar dudaklarını öpmeye başladı. Üst dudağını iki dudağıyla kavrayıp emdiğinde Carmenta da alt dudağını kavradı.

"İşimiz vardı..." Dedi Carmenta dudaklarını zoraki ayırıp. Ders çalışmaları gerekiyordu.

Çenesinden tuttu James ve tam gözlerine sabitledi. "Sana dokunmamı istemiyor musun Carmen?"

Kızın nefes alışverişleri anında hızlanırken dudaklarına bu kez Cermenta yapıştı. Memnuniyet ile kızı kucağına aldı James ve kalçalarını okşamaya devam etti. Nefes almak için kendini geri çektiğinde mırıldandı kız. "Biliyor musun? İlk defa haklısın, siktir et dersi."

Eli gömleğine gitti Carmenta'nın ancak James izin vermedi. Kızı tekrar masasının üstüne koyarken yüzünden ne yapmaya çalıştığını anlayamıyordu genç cadı. Elleri kravatına gitti. Olabildiğince yavaş ve ağır şekilde onu çözdü. Sonra ellerini kızın tenine sürte sürte gömleğini açtı. Kafasını arkaya doğru yatırdı Carmenta nefes alışverişleri dahi ağır çekimde gibiydi.
Yavaşlığı kızı çıldırıtıyordu.

Gömlekten tek haraketi ile kurtuldu. Elleri kızın eteğinin üstünden bacaklarını okşarken kafasını göğüslerinin üstüne koydu James. Sütyeninden taşan kısımları öpüyordu. Eli bu kez askısına gittiğinde ağırca konuştu.

☽

Carmenta ter içinde uyandı. Bu nasıl bir rüyaydı böyle?
Yorganı sıkmaktan elleri kızarmıştı, rüyasında gördüğü çocukla alakalı bir fikri yoktu ve Carmenta kesinlikle korkmuştu. Hamile kalması anlaşma bozulana kadar yasaktı, acaba bu rüya tanrının ona ileride bu anlaşmanın bozulacağını gösterdiği bir imge miydi? Carmenta bu düşünceyle heyecanlandı, o yaşlı adamdan kurtulmayı kesinlikle yeğlerdi.

Genç cadı yatakta doğruldu saat akşamüstü beşti. Dün gece hiç uyuyamamıştı ve doğal olarak öğle vakti sızmıştı. Uyanık olup olmaması veya yaşıyor olup olmaması kimsenin umrunda olmadığı için doğal olarak birisi gelipte onu uyandırmıştı.

Toplantı tam bir saat sonraydı, okuldan Evan Rosier ve Regulus Black geleceği için erkene almışlardı. Akşam yemeği için Hogwarts'a dönmek zorundalardı, onlara bir görev verilecekti.
Carmenta kardeşini göreceği için mutlu olsada, ona yazdığı mektup yüzünden Regulus'un ona soğuk davranacağını düşünüyordu. Kendisi safkan rejimine tapan biriydi ve yadırgaması olağandı...