I.
Bu gece uyumamıştım her zamanki gibi
Darmadağınım ya ben
Ne zamandır olduğumu bilmediğim,
O haldeyim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
II.
Sonra sabah oldu, aradaki geçen zamanı sorma.
Sorma, hatırlatma ki silinir belki öylelikle hafızamdan.
Aynadaki yüzüm görmez karanlıkta belki kendini
Sorma bana beni
Kimdim ve şimdi neredeyim? Bir bilenim bile yok,
Anla beni.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
III.
Zamanı kasvetine katıp durduran bu acı yastığıma da bulaştı.
Hatta belki odama...
Ondan böyle daralıyorum odamda aniden sebepsiz
Ondan kendimi sokaklara atmışım, vakitsiz ve niyetsiz.
Yastığımda bile başım ağır, bedenim külçe altın
Hiçbir sabaha canlı uyanamayışım ondan
Hatırlamadığım rüyaların, hisleri bu kabuslar
Ondan.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
IV.
Velev ki yazmayacaktım,
Hiç geçmeyecekti buselik aklımdan.
Ben bırakmıştım şiir sevdasını
Öyle yazmak, sonra okumak defalarca
Yoktu artık lügatımda.
Kaç dikiş geçtim her kelimemim akıttığı zehirden,
Kana kana içtim durmadan.
Ne haldeyimi saklamak kolay her zaman
Ne halde olduğunu kendine sormadıkça.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
V.
Belki dedim belki,
Dedim uyurum belli mi olur?
Sabah uykumu iki sözünle alıp götürdün.
Sanki beni benden eden şeyler yok gibi umutlarımın da üstünden geçip tırla
Görmedim dedin yalnızca.
Ne gecem kaldı ne gündüzüm
Yaslanamadığım o omuz kırdı beni bir kez daha.
Kaçıncı olduğunu bilmediğim aynı yerden
Çay diye uykularımı satarken sen,
Gözyaşlarım toplanmış gün yapıyorlardı belli ki öğle vaktinde
Sızladığı yerden saracakken,
Bir kez daha koydun beni kalbinin dışına hiç bilmeden.
Ben yine yük ben yine külfet
Herkese oluverdim öylece.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
VI.
Kalbim kendini taşımaya aciz bir bedende.
Kırıklarıyla yaşamaya çalışmaktan öylesine yoruldu ki
Yaralarını bile önemsemiyor artık.
Korkunç bir kederin ortasında gülümsüyorum yalnız bir odada.
Kelimelerim bile çekingen,
Korkuyor kendine her şeyi söylemekten.
2017
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARMAKON GECELERİ KİN KUŞU
PoesíaX. Çaldım sonra kapını, utanmazdım ve aşık. Saçlarım dedim, al kes onları dedim. Madem kırdın, sen toparla dedim. Yorgundun. Karşında ben varım ey aşk dedim! Sen sustun. Konuşma sırası mıydı bana düşen yoksa, Kin kuşunun içimde ötüp beni sensi...
