I.
Çocuğum,
Gün mavisinde gözlerin açılırdı kahveleri bal rengine.
Yürür giderdik denize ellerimiz ayrılmazdı hiç.
Soğuk gecelerin örtüsü göğsünde,
Sabahlamak vardı yıldızlara gitmek gibi,
Gözlerinde yaşamak vardı yeryüzüne basmadan.
Ağrımadan yaşardı kalbim, kollarının arasında.
Aşk olurdu ayağımın altındaki taşlar, kanatırdı
Benim değil, senin tenini.
Yarasızdı etin acıya asi bir acemi
Ruhun ağrımaya görsün çocuk gibi mızıldanırdı nitekim
Gidişim büyütecekti seni,
Gider gibi sevmenin kitabında uyuttum gözlerini.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
II.
Çocuğum,
Hikayelerimi severdin, maceraperestliğimi
Sonra asi görüşlerimi, sana bakmadığım vakitlerde uzunca beni seyretmeyi
Severdin beni, arka bahçemsiz
Sanırdım ki öyle ben, beni ağrısız neşeli sevdiğini
Herşeyi bildiğini bilmediğim günlerdi
Seni terk etmeye niyetlenip, seninle dolu dolu günler geçirmek için didindiğim
Maviyi karardı sanıp, baykuşlarla sohbet ettiğim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
III.
Çocuğum,
Aniden büyüdün, kimsesiz bahçelerimi
Cennetten bir bahçeye döndürdün
Beni benden çok sevmeyi, bilmeden
Terk edecekmişçesine seni bütün sevdiklerin gibi ellerini tuttuğumu hissettiğinde
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARMAKON GECELERİ KİN KUŞU
ŞiirX. Çaldım sonra kapını, utanmazdım ve aşık. Saçlarım dedim, al kes onları dedim. Madem kırdın, sen toparla dedim. Yorgundun. Karşında ben varım ey aşk dedim! Sen sustun. Konuşma sırası mıydı bana düşen yoksa, Kin kuşunun içimde ötüp beni sensi...
