˚Dark Chocolate˚

part(11)

گوشی را از روی میز برداشت و با هیسونگ تماس گرفت، بعد از چند تا بوق هیسونگ جواب داد.
«سلام عزیزم»
«سلام، هیسونگ خیلی وقته جمعی بیرون نرفتیم»
«میخوای با بچه ها برنامه بریزیم بریم بیرون؟»
«آره ولی خوب کجا بریم؟ »
«اتاق فراری تازه افتتاح شده آدرسش رو برات میفرستم و به همه شون میگم ساعت شش اونجا باشن»
«باشه »
قطع کرد و منتظر بود تا آدرس اتاق فرار را براش بفرسته.
________________

داخل خونه تنها نشسته بود و به عکس دسته جمعی که روی میز بود نگاه میکرد.
خودش را برای بار هزارم لعنت کرد که چرا امیدوار شده.
چرا عاشق دوست چند ساله -اش شده و نمیتونه جلو دار این عشق باشه و روز به روز بیشتر میشه و از آن ور روز به روز تعداد اشک هایی که میریخت بیشتر.
دوست داشت بمیرد اما شجاعتی برای این کار نداشت و حالش از خودش بهم میخورد.
مجبور بود جلوی دوستانش لبخند بزند و مثل همیشه بازی گوشی کند؛ چرا نمیتوانست با دوستانش حرف بزند و از مشکلاتی که دارد بگوید؟ قطعا جوابی برای این سوال داشت، آنها مشکلات خودشان را داشتند و او نباید قوز بالا قوز میشد.
میدانست جیک و هیسونگ قرار میزارند .
میدانست جی و جونگوون بهم حس هایی دارند ولی اعتراف نمیکنند.
و درمورد سونو و سونگهون آن دو خودشان گفته بودند که قرار میزارند.
نیکی عاشق دوستش شده بود، عاشق سونو شده بود.
وقتی فهمید هاناهاکی داره کمی امیدوار شده بود که عشق اش دوطرفه هست.
اما وقتی سونگهون توی آن خرابه گفته بود همه چیز را توضیح میده حقیقت را همان لحظه فهمید.
با صدای زنگ گوشی از فکر بیرون آمد و نگاهی به اسم گوشی انداخت، هیسونگ بود.
جواب داد اما حرفی نزد.
«الو؟ نیکی؟ »
«سلام هیونگ »
هیسونگ با شنیدن صدای گرفته نیکی با خنده گفت«باز خواب بودی؟ »
«آره هیونگ، اتفاقی افتاده؟ »
«خوب همه مون شب ساعت شش میخوایم بریم اتاق فرار آدرس رو میفرستم بیا»
«ولی...»
«ولی بی ولی! باید بیایی»
گفت قطع کرد.
نیکی نگاهی به ساعت کرد.
ساعت سه بود پس وقت داشت کمی بخوابه،سمت تخت رفت و خوابید.
___________________________________________

سلامممممم
امروز یکم دور اپ کردم معذرت میخوام🥺
صبح وقتی بیدار شدم این ایده به ذهنم رسید برن اتاق فرار اما چون حالم خوب نبود کم نوشتم ببخشید 🥺✨
کامنت و ووت فراموش نشه.
دوستتون دارم مممم✨❤
خدافظظظظظ👀✨