Part 12

11.8K 150 5
                                    

(Uni)

လရိပ်တစ်ယောက် ဆေးရုံကဆင်းဖို့ အထုပ်ပြင်နေသည်။ရှိန်းက ဆေးရုံကောင်တာမှာသူမအတွက်ဆေးရုံစရိတ်ရှင်းပေးနေသည်။သူမက အထုပ်အပိုးတွေသိမ်းပြီး အောက်ထပ်သို့ဆင်းလိုက်သည်။

"ရှိန်း ပြန်ရအောင် "

ရှိန်းက သူမခေါ်လိုက်သည်ကြောင့် သူမဆီလာ၍သူမလက်ထဲကအထုပ်ကို သူ့လက်ထဲသို့လွှဲယူလိုက်သည် ။ထို့နောက် ကားဆီကိုသွားပြီး ကားတံခါးကိုဖွင့်၍ သူမကို၀င်ထိုင်စေသည်။ရှိန်းက ကားမောင်းသူနေရာမှာထိုင်လိုက်ပြီး ကားမောင်းထွက်လိုက်သည်။ရှိန်းကကားမောင်းနေရင်း သူမကိုထိုသို့ပြောလိုက်သည်။

"လရိပ် ဒီနေ့နင်အိမ်မပြန်နဲ့တော့ "

"ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိတာ နင်တစ်ယောက်တည်းပျင်းနေမှာပေါ့ ငါနဲ့ကုမ္ပဏီလိုက်ခဲ့ နင် ငါတို့ကုမ္ပဏီကိုတစ်ခါမှမရောက်ဖူးဘူး မဟုတ်လား လာဖူးသွားတယ်ရှိရအောင်  တစ်ခါလောက်ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ပါလား လရိပ်"

ဟုတ်ပါသည်။သူမရှိန်းတို့ကုမ္ပဏီကို သူမဘယ်တုန်းကမှမရောက်ဖူးပါ။ရှိန်းတို့ကုမ္ပဏီက နာမည်ကြီးသည်ဆိုတာသူမသိသည်။သို့ပေမယ့် သူမတစ်ခါမှမရောက်ဖူးပါ။ရှိန်းပြောသလိုဘဲ ရောက်ဖူးသွားသည်ရှိအောင်  သူမသွားရမည်။

"အင်း နင်ပြောတာမှန်တယ် ရှိန်း အိမ်မှာငါတစ်ယောက်တည်းဆိုငါပျင်းနေမယ် နင်တို့ကုမ္ပဏီကိုငါလိုက်ခဲ့မယ်"

ရှိန်းသည် သူမပြောသည်ကို ပြုံး၍ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ကားကိုကုမ္ပဏီသို့ မောင်းလိုက်သည်။ကုမ္ပဏီသို့ရောက်တော့ ရှိန်းကသူမကိုကုမ္ပဏီကနေရာတွေလိုက်ပြပေးသည်။သူမကတော့ကြည့်လို့၀သွားပြီးနောက် ရှိန်းတို့ကုမ္ပဏီမှာရှိတဲ့  ဧည့်ခန်းမှာထိုင်လိုက်သည်။

"လရိပ် နင်ကြည့်လို့၀ပြီးလား "

"အင်း ရှိန်း နင်တို့ကုမ္ပဏီမှာ ရှုခင်းလှတဲ့နေရာတွေမရှိဘူးလား ငါလျှောက်ကြည့်ချင်တယ် "

"ရှိတယ် လရိပ် ငါတို့ကုမ္ပဏီအပြင်မှာ ပန်ခြံရှိတယ် အဲ့နားမှာရေကူးကန်လည်းရှိတယ် နင်လျှောက်ကြည့်မလား ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်"

ကျွန်တော်ပိုင်သော သူမ (Completed)Where stories live. Discover now