Daisy Love |Texting

3.0

Merhabalarrr, nasılsınız?

Sizi bölümsüz bırakmak istemedim, buyurun efendimmm 🫶🏻

🌟🌟Yıldızları parlatıp yorum yapmayı unutmayınn 🌟🌟

Umarım beğenirsiniz.

Keyifli okumalarr.

🌼

Gözlerim yavaşça aralanırken huzurla uyuduğum uykunun kollarından sıyrılmaya başlamıştım bile.

Derin bir nefesi ciğerlerime doldurup gözlerimi ovaladım. Bakışlarım odanın içerisinde gezerken burasının Alperen'in evi olduğunu yeni yeni idrak edebilmiştim. Onun göğsünde ağlaya ağlaya uyuyakalmış olmalıyım.

Üzerimde ince bir battaniye, başımın altında da yumuşak bir yastık vardı. Bu duruma istemsizce gülümsedim.

Tam yerimden doğrulacağım sırada göğsümdeki minik ağırlıkla duraksadım.

"Gece?" Yüzüme yayılan kocaman gülümsemeyle göğsümde kıvrılmış uyuyan minik tüy yumağına baktım. Benim hareketlenmemle gözlerini açmıştı. Göz göze geldiğimizde "Annemm, sen napıyorsun burada? Hı?" diye cıvıldadım adeta. "Sen benimle mi uyudun yaa."

Miyavlayıp ayaklandığında olduğu yerde gerinip tatlı sesler çıkardı. Yerimde doğrulup onu elime aldığımda her yerini doya doya öpmeye başladım. "Ya bu nasıl bir tatlılık böyle? Nasıl?"

"Bazen Gece olmak istersin." kapıdan gelen sesle hızla bakışlarımı o yöne çevirdim. Alperen bir omuzunu kapıya yaslamış kollarını göğsünde bağlamıştı. Yüzünde müthiş bir gülümsemeyle bize bakıyordu.

Bende içten bir şekilde gülümsedim. "Benimle uyumuş bu ya, yicem şimdi o olacak."

Yerinde doğrulup bize doğru gelmeye başladı. "Sen uyurken geldi ve yanına yattı." Oturduğum kanepenin karşısındaki orta sehpanın üzerine oturdu. Gözlerini gözlerimden çekmiyordu. "Biraz üzgün olduğunu hissetti sanırım."

Başımı hevesle sallayıp bakışlarımı tekrar Geceye çevirdim. Kendini sevdirmekten büyük bir keyif alıyordu.

"Uyurken bile kendini sevdirmeyi başarmışsın kızımıza."

Söylediğine kıkırdadım. "Kediler bana asla dayanamaz."

Güldü. "Kedilerle büyük bir ortak noktam varmış."

Yüzüm hafiften yanarken göz ucuyla ona baktım. Gözlerinde parıltılarla bana bakıyordu.

"Çok fenasın gerçekten, hiçbir fırsatı kaçırmıyorsun maşallah."

"Krizleri fırsata çevirmeyi seviyorum diyelim."

"Onu anladım hiç merak etme."

Gece bu kadar sevilmenin yeterli olduğunu düşünmüş olmalı ki yere atladı. Alperen'in ayaklarına biraz dolanıp içeriye doğru ilerlemeye başladı.

"İşe yarıyor mu peki?"

Üzerimdeki battaniyeyi elime alıp ayağa kalktım, katlamaya başlarken bakışlarımı ona çevirdim. "Ne işe yarıyor mu?"

Oda ayaklandı. Elimdeki battaniyeyi kendine çekti. "Krizleri fırsata çevirmem?"

Battaniyeyi kendisi katlamaya başladı.

Gülümsedim onun bu haline. Fazla tatlıydı.

"Bunun cevabını kendin bul." dedim nazlı bir edayla omuz silkerek.

Katladığı battaniyeyi yastığın üzerine bırakıp sırıttı. "Cevabı biliyorum zaten."

Kollarımı göğsümde bağlayıp alaycı bir şekilde ona baktım. "Öyle mi? Neymiş cevabı?"

Bana doğru bir adım daha attı. Karşı karşıya geldiğimizde bana doğru eğildi. Ela gözleri gözleri gözlerimi delip geçerken etkileyici gülümsemesini cömertçe bana sunuyordu. "Cevabı seninle paylaşmak zorunda değilim."

"Hımm" dedim meydan okurcasına. "Öyle mi?"

Bana doğru biraz daha yaklaştı. Bu durum beni biraz gersede umurumda değilmiş gibi davranmaya çalıştım. "Hımhım." dedi beni taklit ederek. "Öyle." Gözleri yüzümü turluyor her seferinde gözümün altındaki bende oyalanıyordu. Bir keresinde orayı öpmek istediğini söylemişti. Bu mesajı hatırlamak boğazımın kurulmasına sebep olmuştu.

Gözlerimi tüm suratında gezdirdim ve boğazımı temizleyip bir adım geri çekildim. Durum tehlikeli bir hal almaya başlamıştı. "Öyle olsun bakalım." Ben uzaklaşınca o da doğruldu. "Ben bir elimi yüzümü yıkayabilir miyim?"

Kaşları hafifçe çatılmıştı. "Bu nasıl soru? Kendi evinmiş gibi davran güzelim." Tüm samimiyetiyle söylediği ortadaydı. "Bende bize bir şeyler hazırlamıştım. Elini yüzünü yıkayıp mutfağa gel bebeğim. Karnını duyuralım."

O bunu söyler söylemez karnımın ne kadar aç olduğunu hissetmiştim. Hevesle başımı salladım. Ona tekrar gülümsedim.

Banyoya doğru birkaç adım atmıştım ki duraksadım. Onun beni şekilde düşünüp, bu kadar kısa zamanda bana bu kadar iyi hissettirmesi içimi çocuksu bir mutlulukla dolduruyordu.

Zaman ne gösterirdi bilmiyorum ama benim için özel biri olacağını şimdiden biliyordum.

Banyoya gitmeden ona doğru döndüm. Yüzünde eksik olmayan gülümsemesiyle bana bakıyordu.

Aynı şekilde karşılık verip ona doğru hızlı adımlarla ilerleyip kollarımı boynuna doladım.

Oda vakit kaybetmeden kollarını belime dolandığında bir süre sessizce bekleyip bu anın keyfini çıkardım. Nefesleri boynuma çarpıyor, beni huylandırıyoerdu. Ama bir yandan da hoşuma gitmişti. Yaşadığımız huzurlu andan çıkmak istemesemde daha fazla bu şekilde durmam gerektiğini biliyordum. Derin bir nefes alıp kokusunu ciğerlerime doldururken kulağına doğru tüm samimiyetimle fısıldadım. "Teşekkür ederim Alperen... Her şey için."

🌼

Beğendiniz mi???

Bu arada maşallah herkes sebişsinler istiyor hdjdjdnjdmd

Son olarak diğer kitabıma da hepinizi bekliyorum. Onu da seveceginizi düşünüyorumm.

Umarım beğenmişsinizdirr.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.

Öpdüm ❤️‍🔥