Örtmen Hanım/Texting

1.0

"Ay Toprak yavaş! Öldüm resmen yaa."

Toprak hızlı nefeslerimi umursamadan-aslında bana bakıp gülmüştü- sahanın etrafında 1 tur daha döndü.

"Oooo Örtmen Hanım, ne bu yavaşlık? İnanamıyorum size daha 4 tur var."

Dedi ve sırasında kalan bana doğru ilerleyip koluyla yanına çekiştirdi.

"Ayy ben bayılıyoruum." Diyerek Oscarlık bir oyunculuk ile kendimi yere attım.

"Feriha kalk bir gören olacak." Diyen ve resmen anıra anıra kahkaha attı.

Bozulan surat ifadem ile kalkıp Toprak'ın karşısına dikildim.

"Varya Toprak gebertirim seni haa."

"Aaa bir öğretmene yakışıyor mu bu laflar?"

"Gel göstereyim öğretmeni çok güzel kaçan öğrenciyi kovalarım."

"Ya git aaa imdaatt!"

Toprak sahanın etrafında dönerken ben de onu kovalıyordum ve bu çok eğlenceliydi!

"Bırak peşimii aaa iki medeni insan gibi halletsek olmaz mıı??"

"Sen kaşındın Topraak."

Gülerek Toprak'a doğru koşarken önümde görmediğim ayakkabıya takıldığım anda çığlığı koparttım.

"TOPRAAK DÜŞTÜM."

Toprak hızla buraya koşmaya başladı ve geldiğinde yere çöktü.

"Acıyor mu çok? Neresi acıyor? Kanıyor mu? Başka yerine bir şey oldu mu? Dirseklerine bakayım hemen."

Dirseklerimi alıp kendine çevirdi ve iyice kontrol etti.

"Dizin kanıyor Nevra! Bekle."

"Toprak düştüm sadece çok acımıyor peçete getirsen yeterli."

"Olmaz öyle, mikrop kaparsın."

Sahanın girişinde olan dolaptan ilk yardım kutusunu çıkarttı ve koşarak bana geldi.

"Uzat bacağını hemen."

Zaten şort giydiğim için hemen uzattım o da kutudan bir kaç eşya çıkarttı.
Bacağıma pansuman yaptığında yanağımdan makas aldı.

"Sakar kız seni."

"Kabahat oraya top koyanda yalnız!"

"Tamam,valla haklısın." Dedi ve tekrar yanağımdan makas alıp ayağa kalktı.

"Yanağımı kızarttın!

"Ne güzel işte, domatese benziyorsun. Ve domates en sevdiklerimin arasındadır.

"İyi bir ara hatırlatta menemen yapayım sana." Cidden şuan menemenin sırası mıydı??

"Menemenin sırası değil gibi ama çok severim, yaparız bir ara."

"Oha içimi mi okudun?"

Hafifçe şaşırdı ve dudaklarıma yaklaşmaya başladı. Yavaşça gözlerim kapanırken ellerimi yavaşça yüzüne doğru kaldırdım. O ise elinin ucuyla dudaklarıma hafifçe vurdu ve geri çekildi.

"Öyle oha demek yakışmıyor size Örtmen hanımcım."

"Saçma sapan hhareket yapıyorsun, gitmek istiyorum!"

Hafifçe içimin çekildiğini hissettiğimde geriye çekildim.

"Tamam zaten antrenman bitmişti, hadi yemeğe gidelim."

"Eve gitmek istiyorum ama ben."

Cidden yaptığı kalbime zarardı. Ufak da bi hayal kırıklığı bulunuyordu.

"Okay, bende geliyorum o zaman."

Gelen misafiride geri çevirmek olmazdı yani. Mecburen kabul edecektim.
Mecburen dediğime bakmayın, ay hep bunu demesini bekledim!

"Hadi gidelim o zaman."