Şerefsiz °Texting°

20.Bölüm

Güneş

Bir güneş var yüzünde,

Sen gülünce çıkıyor gökyüzüne...

Şarkılar çalıyor her yerde,

Kalbim atıyor delice.

Gözlerin bakış açıma giriyor,

Dudaklarımda hafif bir tebessümle...

İzliyorum seni kalbimdeki yerinde...

(Mira'nın Emre'ye verdiği şiirlerden biri)

Her bölüme şiirlerle mi başlasam?

...

Sabah heyecanlı bir şekilde formamı giyip hazırlanıyordum.Emre'nin bana attığı mesaj bildirimleri susmuyordu.

Ben de cevap vermemeye ant içmiş gibi utandığımdan yazdığı mesajları merak etsem de açıp bakmıyordum.

Kendime biraz cekidüzen vermek amaçlı kaç yıldır odamda süs diye duran düzleştiricimi alıp saçlarımı düzleştirecektim.

"Bu düzleştirici de neden üç düğme var?"diye bir soru yönelttim kendime.

"Aman hepsine basayım hangisi çalıştırırsa"diyip bastım bütün düğmelere sırayla.Düğmelerden biri yeşile dönünce oldu herhalde diyip saçıma götürmemle-

"Kızım okula geç kalacaksın,sen hâlâ burada mısın"diyip odaya girdi.

"Ya anne saçımı düzleştiriyorum" dedim çok önemli bir şey yapıyormuş gibi.

"Sebep?"diye sorduğunda ellerini beline koymuştu cevabımı bekliyordu.

"Değişiklik olsun istedim saçım çoğu zaman hafif dalgalı çünkü"

"Dur yardım edeyim,sen iki saate yapamazsın"diyip elimden aldı düzleştiriciyi.

Saçım düzleştikten sonra aynanın karşısında durup baktım güzel duruyordu.

"Teşekkür ederim annem benim ya "diyip öptüm.

"İşin bittiyse hadi doğruca okula benim temizlik yapmam lazım"

İki dakika güzel bir an yaşayamayacağımızı fark edip "Tamam anne"dedim göz devirerek odadan çıktım.

Halbuki daha dün sabaha kadar temizlemiştim neredeyse her yeri.

...

"Çok güzel olmuşsun bugün"diyen Emre'ye ona verilen bir cezaymışım gibi "Normalde güzel değil miyim"dedim.

"Hayır da bugün ayrı güzel gözüküyorsun"dedi.

Kantinde oturanlara ve etrafa iyice baktıktan sonra elini elimin üstüne koydu refleksle ellerimi geriye çektim.

"Sen benim yanımda olunca niye kızarıyorsun?"

"Kızardığımı nereden çıkardın " dedim ona bakmamaya çalışarak.

"Çok tatlısın mavişim"dedi.

Gülümseyerek ona baktım kendimi tutamayıp utanmayı kenara bırakıp elini tuttum.Emre de bana sıkı bir şekilde elimi tutarak karşılık verdi.

Öğlen arası bitmesine az kalmıştı zil çalmadan üç dakika önce kalktık el ele sınıfa doğru yürümeye başladık sınıfa girince elini bıraktım.

"Ne oldu?"

"Sınıfa geldik " diyip utanarak yere baktım.

Tam o sırada Bora gelmişti yanıma.

"Mira sınıfa neden girmiyorsun kapıda duruyorsun?"dedi.

"İçeri girelim"dedi gülümseyerek.

Emre sinirlenmişti bir şey dememi bekliyordu.Ben şaşkın bir şekilde hem Bora'ya hem Emre'ye bakıyordum.

Sessizliği bölmek adına Emre konuştu.
"Yalnız tek başına değil benimle"dedi Emre sinirlendiğini belli eden sert bir tonla.

"Seninle derken,ne anlamda?"

"Seninle ne işi olur Mira'nın?"Diyip bileğimden tuttu sınıfa götürmek için.

Emre Bora'ya yaklaştığında kavga çıkacağını anlayıp bileğimi Bora'dan kurtarıp "Durun"dedim.

İkisi de hâlâ bana bakmıyordu.

Bora'ya dönüp "Bora benim uzun zamandır Emre'yi sevdiğimi biliyorsun"

"Eee"diyip sabırsız bir şekilde beni dinliyorumuş gibi baktı.

"Söylemek istediğim bir şey var arkadaşlığımız bozulsun ya da bana darıl istemiyorum lütfen bunu bil ona göre söyleyeceğim"

"Söyle"

"Emreyle bugünden itibaren sevgili olmaya karar verdim.Aslında dün akşam karar verdik"

Bir şey söylemesini bekledim ama o yanımdan geçip sınıfa girdi.

Emre sırıtarak bana baktı."Bir an herkesten sevgili olduğumuzu gizleyeceğimizi sanmadım değil"dedi.

Elllerimi ellerine alıp öptü.Mest olmuş bir şekilde az önce Bora'nın bana trip attığını unutmuş bir şekilde her an bayılacakmış gibi Emre'ye baktım.

Sonra kendime geldiğimi anladığımda zil çalma sesi duydum.

Ellerimi onun ellerinden çekip;

"Ama yine de her yerde bu kadar belli etme " dedim sınıf kapısını açarak.

"Tamam sevgilim"diyip arkamdan geldi.

...

Bu bölümü bugün değil de başka bir gün atarım diye düşünmüştüm nasip bugüneymiş 💕💕

İyi okumalar

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ❤️🥰

Yeni bölümler haftada iki kez bazen haftada bir kez geliyor haberiniz olsun:)