29.Bölüm

269 29 1
                                    


"Ben de kalp yok ateş var yandıkça küle dönen aşkından "

Deneme sınavını kötü bir şekilde atlatıp üstüne hocalarla deneme sorularını çözdükten sonra zilin çalmasıyla çantamı alıp herkes gibi ben de eve gitmek için hareketlendim.

Merdivenlerden inerken bir şey unuttuğumu fark edip arkamı döndüm.

"Öff şimdi kim merdivenlerden yukarı doğru çıkacak?"dedim sesli bir şekilde.Cevap olarak içimden "Salak olduğum için tabi ki de ben"diyip insanlar bana doğru gelirken ben de onların üzerine gittim.

Herkes birbirini iterken yavaşça aralarından sıyrılıp sınıfıma gittim.

İçeriden gelen sesleri duyunca duraksadım.

Meryem ve Emre'nin sesi yankılanıyordu kulaklarımda.
Kapıya biraz daha yaklaşıp onları dinlemeye başladım.
"Böylelikle beni affeder ve arkadaş oluruz tekrar.İyi bir fikir değil mi?"

"Bilmiyorum ama denemeye değer yine de."

"Aynen neyse artık gidelim."

"Tamam gidelim buyur önden"

Kapıya doğru yaklaştıklarını fark ettiğimde yeni gelmiş gibi yapıp kapıyı açtım.İkisi şaşkınlıkla bana baktı.

Hiçbir şey demeyip yanlarından geçerek sıranın altında kalan telefonumu aldım.
Emre'nin hâlâ burada durduğunu fark ettim.
Bana doğru geldiğinde ben de kapıya doğru yöneldim.
Arkamda belirince duraksadım kollarını belime dolayıp

"Seni çok özledim"dedi.

Bir şey diyemedim onun nefesini dinledim.

"Seni çok seviyorum"diyip yanağıma bir öpücük kondurduğunda geriye çekilip "Ne yapıyorsun?"diye sordum.

"Mavişimi öpüyorum"diyip sırıttı.

"Az önce Meryem'in yanında olan da bendim zaten değil mi Emre!"

"Anlamadım?Onunla aramda bir şey olduğunu mu ima etmeye çalışıyorsun?"

"Biz ayrıldık,istediğini yapabilirsin Emre! Bunun farkındasın değil mi?"dediğimde şaşkınlık dolu gözleriyle bana bakmaya başladı.

"Ben barışmak istiyorum seninle.Bu küslük fazla uzamadı mı?"

"Bana doğru dürüst bir açıklama bile yapmadın Emre!"

"Bana bir yabancıymışım gibi bağırarak Emre demeyi kes"dediğinde kendimi kötü hissedip yere doğru baktım.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı bu ilişkiye başladığımızda kabullenmeliydim.

Arkamı dönüp gideceğim sırada;

"Beni bırakma demiştin ama beni bırakan sensin be Mira"

"Neden bana güvenmek istemiyorsun?" dediğinde gözlerimi kapattım sinirden.

"Benim arkamdan iş çeviren o kızla konuştuğun sürece ben yokum"dedim arkama hiç bakmadan.

"Ya bir sebebi varsa?"

"Sebebi ne olursa olsun bilmek istemiyorum"diyip koridordan geçip merdivenlere yöneldim.


...

Tahmini olanlar var mı?

Yeni bölümde görüşmek üzere 💗💗💗

Bu bölümün oyu 10 'u bulamazsa yeni bölüm gelmeyecek.

Bu kararı çok okunma olduğu halde oy vermeyenler yüzünden alıyorum.

Okuyan ve oy veren herkese teşekkür ederim ✨✨✨

Sizi çok seviyorum görüşmek üzere 💗

Şerefsiz °Texting°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin