"Δεν πιστεύω πως χρειαζόμαστε κανόνες. Μια χαρά περνάμε τις τελευταίες δύο μέρες." δήλωσε η Ανδριάνα καθώς άπλωνε τα πόδια της στο γυάλινο τραπεζάκι του σαλονιού στο σπίτι του Μάριου
"Πρώτον κατέβασε τα πόδια σου το τραπεζάκι είναι αντίκα." την προειδοποίησε με απειλητικό βλέμμα κι εκείνη του έβγαλε τη γλώσσα απλώνοντας τα πόδια της ακόμα πιο επιδεικτικά
"Πραγματικά δεν σε αντέχω! Που να φανταζόμουν πως η συμβίωση με μία τόσο όμορφη κοπέλα θα ήταν τόσο επίπονη!" φώναξε απεγνωσμένος και εκείνη γέλασε
"Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο Μαριούκο! Κι εγώ που να φανταστώ πως θα έβλεπα ένα αγόρι με τόσο μυστήριο παρουσιαστικό να κρατάει σφουγγαρίστρα και να κάνει σαν τρελός για το τραπεζάκι αντίκα !" του απάντησε ειρωνικά και εκείνος της έριξε ένα άγριο βλέμμα
"Καταρχάς, δε θα τρως το φαγητό μου. Αθλούμαι, δεν γίνεται να γυρίζω από το στίβο και να μην έχει τίποτα να φάω επειδή εσύ είσαι αργόσχολη και δεν έχεις τι να κάνεις όλη μέρα εκτός από το να τρως!" είπε σηκώνοντας τον δείκτη του
"Δεν είμαι αργόσχολη! Διαβάζω. Και η νοητική εξάσκηση άθληση είναι" υπερασπίστηκε τον εαυτό της και εκείνος στριφογύρισε τα μάτια του
"Σε παρακαλώ! Δεν έχεις καν τα βιβλία σου μαζί, τι μπορεί να διαβάζεις;" παρατήρησε εκνευρισμένος και εκείνη κοκκίνισε συνειδητοποιώντας τη βλακεία της.
"Εεε.." τραύλισε και εκείνος ανασήκωσε τους ώμους του αδιάφορα
"Δεν με νοιάζει και τσοντοπεριοδικά να διαβάζεις. Αρκεί να σταματήσεις να τρως το φαγητό μου." της είπε
"Κανόνας δεύτερος. Για τις πέντε μέρες που σου έχουν μείνει θα χωρίσουμε τις δουλειές. Σήμερα για παράδειγμα είναι σειρά σου να σφουγγαρίσεις."
"Ρε πας καλά; Χθες σφουγγάρισες! Δεν είμαστε ιπποπόταμοι, δεν κυλιόμαστε στις λάσπες. Πίστεψέ με θα ζήσουμε αν δεν καθαρίζουμε το σπίτι κάθε μέρα!" φώναξε εκνευρισμένη και εκείνος έμεινε σκεπτικός με σουφρωμένα χείλη
"Μέρα παρά μέρα." υποχώρησε εν τέλη και η Ανδριάνα αναστέναξε ανακουφισμένη
Μείνανε για λίγο σιωπηλοί ώσπου η Ανδριάνα πετάχτηκε όρθια και τον κοίταξε με ένταση "Έχω κι εγώ έναν κανόνα!" δήλωσε και έλαβε ένα ανήσυχο βλέμμα από μέρους του
"Να τον ακούσω.." μουρμούρισε ο Μάριος
"Θέλω να αφήσεις τα φρύδια σου έτσι μέχρι το τέλος της εβδομάδας. " είπε σοβαρά και εκείνος γούρλωσε τα μάτια του
YOU ARE READING
Άνοιξη
Teen Fiction*Αυτή η ιστορία χρειάζεται απεγνωσμένα διορθώσεις* "Ερωτεύεσαι μυαλά." ειπε και την κοίταξε με νόημα "Εχω πάψει να πιστεύω πως το μυαλό έχει οποιαδήποτε σχέση με αυτή την τρέλα, Μάριε." απάντησε εκείνη, αποφεύγοντας συστηματικά τη ματιά του "Ίσως ν...
