Άνοιξη

Κεφάλαιο 9: Πίτσα

Η επόμενη μέρα στο σχολειο ηταν δραματική. Με κάθε έννοια της λέξης.

Ο Αγγελος κατέφθασε στη τάξη κατά τη διάρκεια της δεύτερης σχολικής ώρας πέρα για πέρα μεθυσμένος φωνάζοντας "Μαρικα γύρνα πίσω, θα φαρμακωθώ!"
Τώρα ποια ήταν η Μαρίκα και με ποιον τρόπο κατάφερε να φέρει κοτζάμ Άγγελο Μπενούκα σε τέτοια κατάσταση, να περιφέρεται στο σχολείο τύφλα, λέγοντας λόγια από το "Είσαι το ταίρι μου" κανείς δεν ξέρει. Έτσι κάπως ξεκίνησε το θέατρο του παραλόγου. Οι καθηγητές να προσπαθούν να συνεννοηθούν, ο Άγγελος μετά βίας να κινείται. Οι μαθητές να τον αποθεώνουν με χειροκροτήματα και φωνές, εκείνος να είναι έτοιμος να κοιμηθεί.

Με τα πολλά, τον έσειραν ο Τζέισον με τον Αλέξη πίσω στο σπίτι του όπου αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν την οργή της μητέρας του, η οποία άρχισε να του φωνάζει καθώς δεν είχε ιδέα πως ο γιος της δεν είχε γυρίσει καθόλου στο σπίτι το προηγούμενο βράδυ, μα ο Άγγελος αδυνατούσε να την καταλάβει και γελούσε κάθε φορά που η γυναίκα ύψωνε τη φωνή της. Εν τέλη τον βάλανε για ύπνο και αφού η μητέρα του τους χιλιοευχαρίστησε γύρισαν στο σχολείο, όπου επικρατούσε ένα χάος καθώς ο τραγουδιστής του σχολικού συγκροτήματος είχε όζους και δεν θα μπορούσε να τραγουδήσει στη συναυλία η οποία ήταν μονάχα δύο μέρες μακριά.

Φυσικά όλοι πανικοβλήθηκαν, καθώς θα ήταν ανήκουστο το σχολείο που διεξήγαγε την συναυλία να μη συμμετείχε σε αυτή κι έτσι είχαν ξεκινήσει οντισιόν για το ποιος θα έπαιρνε τη θέση του Κώστα, του άρρωστου άρα κατά συνέπεια άχρηστου τραγουδιστή.

Οι οντισιόν τελείωσαν πριν καν ξεκινήσουν καθώς βρέθηκε αντικαταστάτης, σύμφωνα με τα λόγια του Διονύση, και ο Τζέισον βγήκε συγχυσμένος από την αίθουσα στην οποία γίνονταν και αποχώρησε από το σχολείο φουριόζος. Μέσα σ'όλα ήταν κι ο Αλέξης ο οποίος είχε γίνει το παιδί για όλες τις δουλειές. Ετοίμαζε τα ηχοσυστήματα καθώς είχε αρκετές γνώσεις πάνω σε αυτό, κούρδιζε τις κιθάρες, αγόραζε νερά (με τα δικά του χρήματα) και γενικά ζούσε τον ορισμό της κακομεταχείρισης. Η Ανδριάνα με την Νικολέτα, καθισμένες σε ένα παγκάκι κάτω από μία βελανιδιά στο προαύλιο απλά παρακολουθούσαν σιωπηλές το ντελίριο που επικρατούσε και ευχαριστούσαν τον Θεό που τις βοήθησε να χάσουν τόσες ώρες μάθημα. 

Κάποια στιγμή ενώ κάθονταν αμέριμνες ήχησε το κινητό της Ανδριάνας, ειδοποιώντας την πως είχε ένα νέο μήνυμα. Η κοπέλα όμως δεν σάλεψε, λες και δεν το άκουσε και συνέχισε να κοιτάζει το άπειρο, σκεπτική. Το τηλέφωνο ξαναχτύπησε και η Νικολέτα την κοίταξε απορημένη. Την τρίτη φορά γύρισε και η Ανδριάνα και κοίταξε την Νικολέτα.