Άνοιξη

Κεφάλαιο 3: Νύχτα

Στο εσωτερικό του σπιτιού επικρατούσε ένα χάος. Παντού στο χώρο υπήρχαν έφηβοι, κρατώντας κόκκινα ποτηράκια να χορεύουν, να φιλιούνται, να γελάνε,να,να,να.

Η Ανδριάνα, απλά ακολουθούσε τον Αλεξ ο οποίος την τραβούσε από το χέρι οδηγώντας τη μέσα από το πλήθος, μέχρι που φτάσανε σε μία μεγάλη κουζίνα, τιγκαρισμένη στα ποτά.

"Τι θέλεις;" τη ρώτησε δείχνοντας την τεράστια γκάμα ποτών

"Δεν πίνω, επηρεάζει τη σκέψη και η σκέψη μου είναι ότι πολυτιμότερο έχω." απάντησε αρπάζοντας ένα κόκκινο ποτηράκι και γεμίζοντας το με χυμό πορτοκάλι.

Ο Αλέξης απλά χαμογέλασε ενώ γέμιζε ένα ποτηράκι με ρούμι και χυμό ανανά. Εκείνη έριξε μία ματιά και σκάναρε τον κόσμο γύρω της. Εντόπισε αμέσως πολλά γνώριμα πρόσωπα, από το σχολείο της αλλά δεν της έκανε εντύπωση, καθώς η πλειονότητα των μελών της αδελφότητας ήταν μαθητές του Λυκείου που πήγαινε και η ίδια. Η ματιά της έπεσε σε κάτι κόκκινο. Το κεφάλι μιας κοπέλας. Το κοκκινομάλλικο κορίτσι από το σχολείο!

Έριξε μία ματιά στον Αλεξ ο οποίος συζητούσε με έναν τύπο. Τον πλησίασε και αφού μουρμούρισε "Θα σε βρω σε λίγο. " κίνησε προς το μέρος της κοπέλας. Μόλις έπειτα από χίλια ζόρια κατάφερε να περάσει ανάμεσα από το πλήθος κι ακούμπησε ελαφρά την κοπέλα στον ώμο, δεν είχε ιδέα τι υποτίθεται πως έπρεπε να κάνει. Δεν είχε ξαναβρεθεί σε παρόμοια κατάσταση και παρόλο που ήξερε πως έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη, ο εγωισμός της δεν της το επέτρεψε.

Έτσι όταν η κοπέλα γύρισε και την κοίταξε, με την απορία ξεκάθαρα εμφανή στην έκφραση της.

"Μπορώ να-" ξεκίνησε να πει η Ανδριάνα, μα σαν να κατάλαβε η κοπέλα απλά έγνεψε και την άρπαξε από τα χέρια χορεύοντας ξέφρενα.

Υπό άλλες συνθήκες η Ανδριάνα θα είχε θυμώσει πάρα πολύ με την κοκκινομάλλα κοπέλα που βρήκε το θράσος να της φερθεί με τόση οικειότητα. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, για κάποιον ανεξήγητο λόγο επέλεξε να φερθεί σαν κανονική έφηβη.

Χόρεψε πολύ νιώθοντας την μουσική να την κυριεύει και χάνοντας κάθε επαφή με το περιβάλλον γύρω της, λίκνιζε το κορμί της στον ρυθμό του τραγουδιού. Η ώρα περνούσε και οι δύο κοπέλες, δίχως να έχουν ανταλλάξει κουβέντα χόρευαν ασταμάτητα.

Έπειτα από αρκετή ώρα, έχοντας ιδρώσει και ανησυχώντας μήπως ο Άλεξ είχε ανησυχήσει φώναξε στην κοπέλα δυνατά, για να ακουστεί πάνω από την δυνατή μουσική "Έλα λίγο μαζί μου να βρω τον κολλητό μου." κι εκείνη δίχως να παραπονεθεί καθόλου την ακολούθησε.