Άνοιξη

Κεφάλαιο 19: Το πάρτι

Το πάρτι του αποχαιρετισμού, αν και το αρχικό πλάνο ήταν να είναι ένα "πάρτι έκπληξη", μόνο έκπληξη δεν ήταν εν τέλη.

Είχε βουίξει όλος ο τόπος κι όλοι ασχολούνταν μ' αυτό πράγμα που καθιστούσε απίθανη την πιθανότητα να μείνει κρυφό απ' τον Μάριο, ο οποίος μετά από κάποιο σημείο όχι απλά το είχε μάθει αλλά και είχε βαρεθεί να ακούει γι' αυτό. Παρόλα αυτά, δεν παραπονέθηκε. Για την ακρίβεια, δεν μίλησε καθόλου. Απλά χαμογελούσε ευγενικά σε όποιον τον ρωτούσε και εξηγούσε με υπομονή ότι δεν είχε ιδέα τι ετοίμαζαν οι φίλοι του.

Οι φίλοι του όμως ήξεραν πολύ καλά τι ετοίμαζαν, και ήταν κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένοι με την φανταστική τους ιδέα. Ο Μάριος αγαπούσε πολλά πράγματα, ήταν αδιαμφισβήτητα ένας άνθρωπος με πολλά πάθη, πολλά ενδιαφέροντα. Αγαπούσε τη μουσική, αγαπούσε τους φίλους, αγαπούσε τον χυμό μπανάνα- βύσσινο, αγαπούσε τα ηλιοβασιλέματα, αγαπούσε το μπλε χρώμα, αγαπούσε τον μαύρο καφέ, αγαπούσε τα σουβλάκια. Ο καθένας ήξερε γι' αυτές τις μικρές, μα σημαντικές αδυναμίες του Μάριου. Ελάχιστοι όμως γνώριζαν τι πραγματικά λάτρευε. Ποιο ήταν αυτό το ένα και μοναδικό πράγμα στο οποίο έχανε τον εαυτό του, κι αυτό δεν ήταν άλλο από την θάλασσα. Οπότε τι καλύτερο από ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι στη θάλασσα με δυνατή μουσική, όλους του τους φίλους, πολύ χυμό μπανάνα- βύσσινο συνοδευόμενο από σουβλάκια κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος;

Όλα είχαν κανονιστεί στην εντέλεια. Η κάθε λεπτομέρεια είχε διευθετηθεί, κάθε μικρή πιθανότητα να πάει κάτι στραβά είχε αποκλειστεί και την Παρασκευή το πρωί, ήταν πλέον όλοι σίγουροι πως το αποχαιρετιστήριο πάρτι του Ντάφλου, θα ήταν ένα από τα πιο επικά γεγονότα της πενταετίας.

Εκείνο το πρωί η παρέα ξύπνησε από νωρίς και άρχισε να κάνει τις τελευταίες ετοιμασίες, οι οποίες ουσιαστικά είχαν να κάνουν με το στήσιμο της διακόσμησης καθώς και του εξοπλισμού για τον ήχο στην παραλία. Γέμισαν την αμμουδιά με φαναράκια και άπλωσαν λευκά πανιά σε μερικά σημεία. Το μέρος, ακόμα και στο φως της ημέρας φάνταζε λες και είχε βγει από παραμύθι. Αφού ο Αλέξης- ο οποίος ήταν ειδήμων σε οτιδήποτε είχε να κάνει με τεχνολογία- σιγούρεψε πως ο ήχος δούλευε τέλεια και πως η μουσική θα ακουγόταν εξαιρετικά, μπήκαν για μια γρήγορη βουτιά στην θάλασσα, προτού επιστρέψουν στα σπίτια τους και αρχίσουν να ετοιμάζονται και οι ίδιοι.

Η Ανδριάνα δεν μπορούσε να αρνηθεί το γεγονός ότι οι μέρες που πέρασε, στήνοντας το πάρτι ήταν από τις καλύτερες της ζωής της. Ένιωσε βαθιά μέσα της την έννοια του ομαδικού πνεύματος και ενθουσιάστηκε από την ομορφιά αυτής της κατάστασης. Ήταν σίγουρη πως ο Μάριος θα αγαπούσε κάθε λεπτομέρεια της γιορτής, που τόσο προσεκτικά είχαν σχεδιάσει για τον ίδιο.