Οι μέρες μετά απ' την επανένωση του Αλέξη με την Ανδριάνα και την αναβίωση της φιλίας του ήταν δύσκολες μεν, όχι τόσο όσο οι προηγούμενες δε. Την επίσκεψη αυτού διαδέχτηκε η επίσκεψη του Τρέντον ο οποίος πήγε να την δει με τη συνοδεία του Παύλου. Σκόπευαν να της κάνουν έκπληξη, έτσι κανείς δε την είχε ενημερώσει. Δικαιολογημένα λοιπόν η κοπέλα αντικρίζοντας τον Τρέντον απροειδοποίητα και εντελώς ξαφνικά μπροστά της έχασε τις αισθήσεις της.
"Μη με κοιτάτε, έχω κάνει μπάνιο!" αναφώνησε ο Παύλος καθώς ο Μάριος έσπευσε να πιάσει την κοπέλα πριν ακουμπήσει το έδαφος. Την μετέφερε στον καναπέ και την κοίταξε προβληματισμένος. "Τι υποτείθεται πως πρέπει να κάνουμε τώρα;" αναρωτήθηκε και ο Τρεντ βόγκηξε από απελπισία, "Είσαι πραγματικά τόσο ηλίθιος, ή σ'αρέσει να το παίζεις;" ρώτησε τρέχοντας προς το μπάνιο. Επέστρεψε με μια κολόνια στο ένα χέρι και το οινόπνευμα στο άλλο.
"Θα της βάλουμε φωτιά;" μιμήθηκε ο Παύλος τη φωνή και το ύφος του Μάριου και λύθηκε στα γέλια παρασέρνοντας και τον Τρεντ
"Ρε μαλάκες, αφήστε τα γέλια και ξυπνήστε την!" τους φώναξε ο Μάριος με απελπισία και ο Τρεντ την πλησίασε και έβαλε το μπουκάλι με το άρωμα κάτω απ' τα ρουθούνια της. Η κοπέλα πρώτα σούφρωσε τη μύτη της ελαφρά κι έπειτα άνοιξε τα μάτια της, αργά αργά. Περιεργάστηκε τον χώρο γύρω της κι όταν η ματιά της έπεσε στον Τρέντον αναστέναξε βαθιά.
"Είσαι καλά;" ρώτησε ο Μάριος ανήσυχος εκείνη του έριξε μία πλάγια ματιά και χαμογέλασε καθησυχαστικά
"Μια χαρά." αποκρίθηκε με βραχνή φωνή κι έπειτα ξαναγύρισε το βλέμμα της στον αδερφό της. Πόσο παράξενο της φαινόταν. Ξάφνου μπορούσε να διακρίνει τις ομοιότητες που είχαν μεταξύ τους. Τα ξανθά τους μαλλιά, το σχήμα του στόματος, ακόμα και τα μάτια τους -παρόλο που τα δικά του ήταν καστανά ενώ τα δικά της καταγάλανα - έμοιαζαν αρκετά.
"Μήπως θέλεις να φύγουμε, ήρθαμε λάθος μέρα;" τόλμησε να ρωτήσει εκείνος σουφρώνοντας τα φρύδια του προβληματισμένος από τις αντιδράσεις της κοπέλας
"Όχι όχι... Καθίστε εσείς εδώ και πείτε τα, εγώ πάω μέσα. Συγγνώμη για το... σόου." είπε εκείνη χαρίζοντας τους ένα γλυκό χαμόγελο και με αυτά τα λόγια ετοιμάστηκε να ξαναχωθεί στη ζεστή θαλπωρή του δωματίου της. Ναι πλέον το δωμάτιό του είχε γίνει της, δίχως αμφιβολία.
"Γιατί δεν κάθεσαι μαζί μας;" την σταμάτησε η φωνή του Παύλου και η κοπέλα βλαστήμησε από μέσα της

ESTÁS LEYENDO
Άνοιξη
Novela Juvenil*Αυτή η ιστορία χρειάζεται απεγνωσμένα διορθώσεις* "Ερωτεύεσαι μυαλά." ειπε και την κοίταξε με νόημα "Εχω πάψει να πιστεύω πως το μυαλό έχει οποιαδήποτε σχέση με αυτή την τρέλα, Μάριε." απάντησε εκείνη, αποφεύγοντας συστηματικά τη ματιά του "Ίσως ν...