6.

4.1K 214 91
                                    

Leyla da bir kaç gündür vücudunda ki değişimin farkındaydı.  Göğüsleri daha bi büyümüş kalçaları dolgunlaşmıştı. Canı olur olmaz şeyler istiyor, sürekli de acıkıyordu.  Aslında zaten gerçeği biliyordu.

Leyla bu yakınlıktan rahatsız oldu. Evet bir bebekleri olacaktı ama babası başka kadını seven , annesiyle münasebeti olmayan bir adam olacaktı.

Mutlu bir aile tablosu olmayacaktı ki onlarınki.
Leyla yalnızlığına derman olsun diye istemişti bu bebeği.

Onu dünyanın en mutlu evladı yapacaktı.

Kendini geri çekti.

Temas kurmamaları gerekiyordu.

"Nigar üzülecek."

Leyla gayrı ihtiyarı düşünmüştü bunu, farkında olmadan dile getirdi.

"Evet ama bu benim mutluluğuma mani değil."

Demir bir garipti. Ağlamıştı bile. Böylesine mutlu olacağını hiç düşünmezdi. Demek o da kendi çocuğu olsun istiyordu.

Leyla kendini toparladı, küçük burnunu çekti. Elleriyle ıslak yanaklarını sildi.

"Hadi inelim sofraya. Açım zaten."

Ruh hali aniden değişiyordu. Az önce midesi yemek almayan kadının küçük bi çocuk gibi acıktığını söylemesi keyiflendirdi Demir'i.

"Gelin kızım , güzel kızım. Hayırlı olsun. Yarın ebe gelsin bi netleştirelim amma ben bilirim ki gebesin."

Nigarın yüzü hepten düştü.
Çocuğunun doyduğuna emin olduktan sonra herkese iyi akşamlar dileyip odasına çıktı. İçi çıkana kadar ağlamak istiyordu.

Demir sadece arkasından bakabildi. Sıkışmış kalmıştı, ne yapacağını bilmiyordu. Bir yanı mutluluktan ölecek gibi hissederken diğer yanı buruktu.

"Sen karının yanına çık Demir. Onun için hiç kolay değil bu durum."

Bu sözler Leyla'dan çıkmıştı. Demir kızın vakur duruşuna her geçen gün biraz daha hayran oluyordu.

Haklıydı da ayrıca.

Nigara da hiç kıyamıyordu. Sevdiği kadındı. Kadınıydı.

Ana da gelinine gururla baktı. Ne yürekli kadındı. Kocasını elleriyle gönderiyordu, kocasının esas olmak istediği yere. Akılsız oğlu ah akılsız oğlu. İleride çok pişman olacağı şimdiden belliydi.

Odalarına girdiğinde Nigarın yatakta yan dönmüş yattığını gördü. Omuzlarının titremesinden ağladığı belliydi.

Hemen yanına uzandı.
Kadının omzunu,kolunu yavaş yavaş okşadı.
"Sen benim sevdiğimsin, ben senin için neler neler yaptım Nigar. Ona keza sen de benim için fedakarlıklar yaptın. Biz birbirimize aitiz. Aramıza kimse giremez. Beni anla lütfen. Baba olmak istedim. Evet senden olsaydı keşke, sevdiğim kadından olsaydı ama nasip böyleymiş ne yapalım."

Son cümlelerini o esnada odasına geçmek isteyen Leyla'da duymuştu. Esasen bilerek oyalanmış, ne konuştuklarını kadınca bir hisle merak etmişti.
Merak etmişti de ne olmuştu sanki. Duydukları kalbine hançer gibiydi.

Odasına girdi. Hepten elinin ayağının feri kesilmişti. Şimdi hamilelik haberini verdikten sonra eşiyle yan yana yatıp tüm gece doğacak bebekleriyle ilgili konuşmak isterdi. Cinsiyet tahmini yapmak....
Olmayacaktı, anca hayalde kalacaktı. Eşi karşı odada sevgilisini teselli ediyor , doğacak çocuğu sevdiği kadından olmadığı için üzüntüsünü dile getiriyordu.

GERİ DÖNÜŞ (ARA VERİLDİ DEVAM EDECEK..)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin