GERİ DÖNÜŞ (ARA VERİLDİ DEVAM EDECEK..)

7.

Leyla yukarıda Demir aşağı da ölüden farksızlardı.
Üç gün geçmişti. Leyla için yazılan ilaçları, ilk gün şehirden alıp geldi Demir. İlaçlardan mı anasının yaptığı kemik suyu çorbalarından mı bilinmez,üçüncü gün turp gibi ayağa dikilmişti Leyla. Yine de aşağı inmeyi içi almıyordu. Sıcak bir duş alacak gücü toplamıştı. Hamamı hazırladı. Kıyafetlerini de yatağa hazırlayıp hamama girdi, sıcak ortam öyle iyi gelmişti ki. Güzel kokular ve sıcak su genç kadında tarifi mümkün olmayan bir rahatlama yapmıştı.

Bebeği düştü aklına. Bebeği dünyaya gelmeyi istememişti. Aşksız doğacak bir çocuk , belli ki ta ana karnında hissetmişti olacakları. 'Dünyaya gelip kendini bu sevgisiz yuvada var etmek istemedi' diye düşündü Leyla. Anası onu çok sevecekti. Yine de istemedi, babası da anasını sevmese bile bebesini sevecekti, yine de istemedi... gözünden akan yaşı sildi. Hayırlısı buydu ne diyebilirdi ki...

Güzelce yıkanıp rahatladıktan sonra odaya girdi. Gözü divana çarpmamıştı lakin tam peştamalını çıkaracağı sırada Demirin sesini duydu " senin de için yanıyor değil mi çil papatya ?"

Leyla hemen kendine çeki düzen verdi. Bu adam destursuz odaya dadanmaya iyi alışmıştı.

"Çık odamdan üstümü giyiniyim."

Demir gayrı ihtiyari ayağa kalktı. Tam pencerenin önüne geçip dışarıyı izlemeye başladı elleri cebindeydi.

Sırtı kadına dönüktü. Bu demek oluyordu ki "ben bakmıyorum giyineceksen giyin."

Ne tartışacak ne itiraz edecek gücü kendinde bulamadı Leyla.

Kadının yavaş hareketlerde giyinmesinin sesi her kulağına geldikçe çıplak beyaz teni, göğüs oluğunun omuzlarının çilleri de bir bir hatırına düşüyordu adamın. Her şey farklı olabilirdi...Çok önceden tanışsalar, Nigar olmasa, Nigara olan sevdası olmasa çok farklı olurdu her şey. Bu odada bir yabancı gibi karısına sırtını dönmez, bu hassas zamanında onu sarıp sarmalardı.
'Üzülme, yeniden bir bebemiz olur.' bile diyemiyordu.

"Giyindim, dönebilirsin."

Demir dönüp Leylaya bir kısa bakış attı. Yeniden divana oturdu. "Kaç gündür anamın çorbası olmasa onun hatırı olmasa ağzından bir kaşık bişey girmeyecek, kendine eziyet etme ne olur. Ben senin eski deli hallerini özledim. Bana kafa tutuşunu, laflarımın altında kalmayışını."

"İçimden gelmiyor Demir. Çocuğum hissetti biliyo musun ? Bizim bir aile olmadığımızı hissetti. Demek ki dünyaya aşksız çocuk getirmemeli."

Demir bozuldu lakin kadın haklıydı. Sırf bir çocuğum olsun zürriyetim devam etsin diye çocuk yapılmazdı. Yapılmamalıydı. Çocuk aşkın , yuvanın meyvesi olmalıydı.
Allah bilirdi, onlar bilemiyordu işte.

İkiside uzun süre konuşmadılar, odadan ilk çıkan Leyla oldu. Ananın yanına inecekti, yaşlı kadının içini biraz ferahlatmak istiyordu.

Demir odadan ağır aksak adımlarla çıktı. Hemen karşıda ki kendi odasına geçti. Leyla ile aralarında yeniden bir duvar,bir uçurum oluştu. Leylayı terkettiği günün ertesi aralarında nasıl bir kopma olduysa yeniden aynı yere geldiklerini hissediyordu Demir.

~

Ali ise Leyla'nın bayılmasını duymuştu. Gitse gidemiyor sorsa soramıyordu. Sonrasında duydukları adamı cehennemde köz etmişti sanki.

Hamileydi... Leyla hamileydi ve bebeği ölmüştü.
Demek ki Demirle araları sandığı gibi kötü değildi. Yakınlaşmışlardı.
Leyla, Demirin olmuştu. Bu saatten sonra Leylayı kalbine gömmezse Aliye'de yazıklar olsundu. Leyla , kanım canım dediği adamın namusuydu, delilli ispatlı.