GEÇMİŞİN İZİ

1. Bölüm

Merhaba...

Başlama tarihi:
24/06/2024

Başlama tarhinizi yukarı bırakabilirsiniz.

Başlamadan önce yıldıza basarsanız sevinirim, bolca yorum yaparak destekleyebilirsiniz.

Tatlı okumalar :)

🌺🌺🌺

ŞEHİT
POLİS MEMURU

Altay Demir
D.T. 28 EYLÜL 1973
Ö.T. 17 OCAK 2006
RUHUNA FATİHA

Avucumun içinde ki toprağa bakarken mezar taşındaki yazı üzerinde gözlerim dolaştı. Babamın mezarlığına çoğukez gelirdim. Bazıları için korkulu biryer olan mezarlık benim için yıllar önce korkulacak biryerden çıkmıştı.

Dakikalardır buradaydım ama tek kelime etmemiştim. İzmir'e gitmeden önce onunla vedalaşacaktım. Buraya geldikçe uğrardım ama şimdilik vedaya gelmiştim. Onun aksine benim vedam kısa süreliğineydi.

Sıcak havaya rağmen soğuk toprağa ve mezar taşına dokundum. Belki de bana öyle geliyordu. Sadece bana soğuktu.

Benim babam sıcacıktı ama bu toprakta o sıcaklık yoktu.

"Baba" her konuşmamda olduğu gibi sesim yükseldi. "Ben İzmir'e gidiyorum" dediğimde hızla ekledim "Ama fırsat burdukça buraya gelip yanına geliceğim" dedim üzülecekmiş gibi. "Sen her zaman yanımdasın ama mezarına gelip seninle konuşmak başka" sıcak havaya rağmen mermer soğuktu.

"Kızın Açelya mezun oldu baba"

"Hep ne olacağımı merak etmiştim. Çocukken bunu düşünürdün. Tıp kazandığımı öğrendiğimde ilk sana söylemiştim. Mezarına gelerek" derin bir nefes verdim ama göğsüm sıkışıyor gibiydi. Yıllar geçsede acım geçmemişti.

"Psikiyatrist olmak zormuş. Tıp bitdi ama şimdi 4 yıllık uzmanlık eğitimi için İzmir'deki hastaneye gidiceğim" dedim ona her şeyi anlatırken mahkumların olduğu kısmı söyleyip söylememe arasında kaldım ama benim ondan saklayacak bir şeyim yoktu.

Eğer yaşasaydı ona her şeyimi anlatabilirdim. O her şeyi ona anlatan bunda sakince görmeyen bir kız yetiştirirdi, yetiştirdide.

"Hastanenin bir katında mahkumlar tedavi görücek. Büyük bir güvenlik alındı biz iyi olucağız. Ecrin ve Afra'da bizimle olucak" onları babama bahsetmiştim.

Yüzümü toprağa yaklaştırdım, dudaklarımı kuru toprağın üzerine bastırdım "Seni seviyorum baba" dedim kısık ama hafif bir tebessüm ile.

***

Hayatı hedeflerimizle yaşardık. Her zaman ulaşmak istediğimiz bir hedef vardı. Her gerçekleşen, başka bir hayal için bize kapı aralardı.

Her yer yeni bir heyecan, her an başka bir his oluştururdu. Şuan ki hislerimin tarifi yoktu. Hayalimin gerçekleştiğini gün geçtikçe görüyordum.

6 yıllık tıp fakültesini bitirmiştim. Başlarken zorlansamda beni ayakta tutan hayalimdi.

Psikiyatrist olmak.