Sosyal medya'ya bakıyordum, bir süredir telefonla ilgilenmediğim için neler olduğunu bilmiyordum zaten pekte bir şey yoktu arkadaşlarımın tatil fotoğrafları dışında.
Hala bankda oturuyorduk, üçüde telefonlarıyla oynuyordu benim gibi. "Bir şey söyleyeceğim biz gireceğiz dedikte güvenlik var, kamera var ne yapacağız? " sözümle üçüde telefonlarını kapattı. Afra her şeyi kafasında kurmuş bir şekilde anlatmaya başladı "Ecrin ve Poyraz güvenlik odasına gidicek, Ecrin kameraları takip edicek ve bize birisi gelirse telefondan haber vericek, Poyraz ise biz odaya girdikten sonra kamera kayıtlarını silicek. Ben ve Açelya özel bölüme giriceğiz ve orada neler olduğunu bulucağız."
Poyraz "Öyle söylemesi kolay biz nasıl güvenlik odasına gireceğiz orada o kadar güvenlik var" dedi itiraz dolu bir sesle Ecrin'de başını sallayarak Poyraz 'a hak verdi, Afra gülümsedi "Artık orasını siz düşünün, bir şekilde odadaki güvenliği dışarımı çıkartırsınız yoksa bir süreliğine onları etkisiz halemi getirirsiniz bilemem" dedi. Ecrin "Ben asla güvenliği bayıltamam asla!" dedi şaşkın bir sesle, Poyraz' da onu destekledi "Bende güvenliği bayıltamam". Söze ben girdim "İyide bu yaptığımız kanunsuz, yakalanırsak hiç iyi şeyler olmaz", Afra sabır diler gibi nefes aldı "Burada ne kanunlu söyler misin? Hem yakalanmicağız dosyaya bakıcağız ve geri yerine koyacağız, herkes beni anladı bence gece bunu hallediyoruz kimseye söylemiyoruz, sizde nasıl yapacağınıza karar verin"
"Ben mahkumlara güvenmiyorum başımıza iş açarlarsa. Ediz Hacker istese bizi bulabilir, o bilgisayar hakkında her şeyi biliyor Poyraz ise sadece kamerayı silicek" dedi Ecrin, haklıydı.
"Bunlar birbirine çok bağlı şimdi biz onlar hakkında özel bilgilerin olduğu dosyaları karıştıracağız" dedim panikle, Afra "Kimse bir şey öğrenmicek öğrenilecek bir şey varsa o da biz bu hastanenin sırrını öğreniceğiz. Gizli, sadece yarım saatimizi alır, daha fazla bir şey duymak istemiyorum" dedi konuyu kestirip atar gibi.
Afra bana döndü "Kimseye bir şey çaktırmiyacaksınız, kimseye bir şey söylemeyeceksiniz" dedi gözlerimin içine bakarak, ben sır tutmakta ve yalan söylemekte iyi olmadığım için aslında beni uyarıyordu.
Daha fazla gerilime katlanamadım ve ayağa kalktım "Ben gidiyorum sizde biraz çalışın" diyerek binaya doğru ilerledim. Etrafta çalışanlar işlerine bakarken bende asansöre bindim.
Asansör dördüncü katta durduğunda indim ve dördüncü katın büyük alan kısmına geçtim bu hastane çok kalabalıktı bu gözüme çarpıyordu. Katın resepsiyon kısmına gittiğimde Aslı hemşirenin kahve içtiğini gördüm bende onun yanına gittim "Oturabilir miyim?" Aslı hemşire bana döndü "Tabiki buyurun" yanındaki sandalyeye oturdum.
"Aslı hemşire sen ne zamandan beri burada çalışıyorsun?" dedim, bana gülümseyerek "Ben burada beş aydır çalışıyorum Açelya hanım" dedi. Samimi birine benziyordu ama bu yaptığını anlayamıyordum. Nasıl bir çıkar için insan öldürmeye kalkışıyordu.
"Bu arada bu dosyayı doldurmanız gerekiyor Barçın hoca buraya bıraktı" Aslı elindeki kırmızı dosyayı bana uzattı dosyayı elime aldım "Ne hakkında?" dosyanın kapağını açtım "Bütün hastalara soru cevap şeklinde bir test, her hasta bu dosyayı tamamlaması gerekiyor. Sizde bu dosyayı Ayaz Beye tamamlatmalısınız" dedi Aslı sakin bir sesle.
Dosyanın içine baktığımda soru cevap şeklinde etkinliklerin olduğunu gördüm "Bunu hastalar yapacak" sayfaları çevirirken Aslı açıklamasını yaptı "Ayaz Beye bu dosyayı yaptırdıktan sonra dosyayı buraya getirin hepsi toplanacak ve yukarı kata gidicek, bu arada resepsiyona Elif bakıyor siz ona verirsiniz birazdan gelir" başımı aşağı yukarı tamam anlamında salladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞİN İZİ
General FictionPsikiyatrist olmak isteyen Açelya uzmanlık eğitimi için mahkumların tedavi gördüğü bir hastaneye çalışmaya gider. mahkum hastanın ona duyduğu hisler... hastanedeki anormallikler... Hastalarda ki anormallikler... Her şey birbirini takip eder. Kara...