2. Bölüm

14.2K 743 395
                                    

Çalan müziğe eşlik ederken eğlenen sadece ben ve Ecrin gibiydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çalan müziğe eşlik ederken eğlenen sadece ben ve Ecrin gibiydi. Poyraz heyecanlıydı. Afra ise hiçbir zaman şen şakrak, eğlenip gülen birisi olmamıştı, hep bize eşlik eden kişiydi.

Ecrin saçlarını savurarak eğlenirken ona güldüm. Benimle beraber arabada çalan şarkıya eşlik ediyordu. Afra kafasını camdan dışarıya çevirmiş sessizce durmuş etrafa bakıyordu. Ormanlık bir araziden ilerlediğimiz için ağaçlardan başka pek bir şey yoktu.

İzmir'e gelmiştik. Uçaktan indiğimizde bir taksi çağırıp onunla hastaneye gidiyorduk. Poyraz taksicinin yanında ki koltukta otururken biz kızlar arkaya geçmiştik. Sesli bir halde müziğe eşlik etmemiz taksici için sorun oluşturmamıştı.

Poyraz arada yan bir bakışla arkaya döndüp bana gülüyordu, gerginliğini göstermemeye çalışsada onu iyi tanıyordum.

Taksiciye Zakkum Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi dediğimizde yerini bildiğini söylemişti. İlk açıldığında ses getirdiği için çoğu kişi tarafından biliniyordu. Haberlerdede büyük başlıklara çıkmıştı.

Zakkum Hastanesi

Şehrin dışında yapıldığı için ağaçlık alandan ilerliyorduk. Ecrin'le şarkı söylerken müzik bir anda kesildi. Kaşlarım çatılırken Ecrin ile göz göze geldik. Tekrar kendiliğinden açıldığında başka bir şarkı çalmaya başladı. Arkamıza yaslanıp dinlemeyi tercih ettik.

Dedublüman - en dibine kadar

Günden güne bu karanlıklar
En dibine kadar seni bağlamış
Hangi söz, hangi şiir ki bu?
Ne bir umut ne de güzel bir an kalmış.

Müziğin sesi tekrar kesildiğinde bazı cızırtılı sesler çıktı. Afra kafasını bize doğru cevirdiğinde göz göze geldik. Onunda dikkatini çekti. Müzik tekrar başladığında kaldığı yerden devam etmedi.

Sonunu bile bile ben seçmiştim
Elimde değildi, yenilmiştim
Bir gün vardın bir yoktun, değişmiştin
Mesele bu ya ben silinmiştim

Bu sefer müzik tamamen kapandığında taksici adam "Bozuldu galiba" dedi. Hastaneye az kaldığı için fazla takılmadık. Kalan yolu sessizce bitirdik.


Gösterdiğimiz kartlardan sonra
demir büyük kapı görevliler tarafından açıldı, taksici binanın önünde durdu. Etrafa baktığımda iki bina vardı aralarında mesafe olan. Biri hastalar ve tedavi içinken diğeri çalışanların kaldığı bina olmalıydı. Gelmeden önce çok araştırma yapmıştım.

Taksiden hepimiz inerken etrafıma baktım. Yazın ılık esintisi tenime değerken etrafta bazı insanlar hava almaya çıkmışa benziyordu. Üstünde ki üniformalar sayesinde çalışan kişilerden olduğunu bildiğim insanlar bir şeyler içerek banklarda oturuyorlardı.

GEÇMİŞİN İZİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin