" කැඩිච්ච ප්ලාස්ටික් පුටුවලට දෙනවා අලුත් බේසම්. හිල්වෙච්ච ඇලුමිනියම් කළවලට දෙනවා අලුත් බේසම්. දිරාපු යකඩ කෑලි.තහඩු කෑලි. පරණ හට්ටි පෙට්ටි...."
වෙනදා වගේම ඒ ලොරියක් ඉහාන් ගේ ගේ ගාවින් ගියා. ඉතින් පොරගේ කැඩුණු හිතට බේසම් දෙන්නේ කවුද?
"අයන්තව මරන්න ඕන.ඒත් කොහොමද මරන්නේ?"
ඉහාන් තනියම කල්පනා කරා. එයාගේ මාතාව රූප සුන්දරියක් වෙන්න බලන ගමන් හිටියා. එතකොට එයාට Phone call එකක් ආවා
" හලෝ"
" හලෝ දමයන්ති මේ මම. අනෝජා මිතුන් ගේ අම්මා "
" ආ කියන්න කියන්න. අර Physics සර්ව ලෑස්ති කරාද"
" ඔව්. ඔයාගේ පුතත් එනවනේ"
" එයා කවදාවත් මගේ වචනෙට පිටින් යන්නේ නෑ."
" බලන්න දමයන්ති. මගේ එකාට Bio බෑනේ"
" මගේ කොල්ලටත් වෙනසක් නෑ අනෝජා.Mcq වලට හැමදාම20 යි"
" ඒක නෙමෙයි දමයන්ති, සීතාගේ කෙල්ල Languages ලු නේද කරන්නේ.
බලන්න ඒ කෙල්ල පව්ලේ නම්බුවත් කනවා"
" දෙයියනේ එහෙමද? සීතාට ඒක දරාගන්න අමාරු ඇති"
" ඒ කෙල්ල Bio කරොත් වහ බීලා මැරෙනවා කිව්වලු. එල්ලිලා මැරෙන්නත් හැදුවලු. ඒකයි ඔය"
" අනේ දෙයියනේ. ළමයින්ට දෙමාපියන් ගේ අගයක් නැති හැටි"
" ඔව් අපි කොච්චර කරත් උන්ට අගයක් නෑ"
ඒ උපාසක මාතාවෝ දෙන්නා එහෙම ළමයින්ට දෝෂාරෝපණය කරා.එයාලා හැමදාම එහෙමයි.
ළමයින්ට අම්මලා ගැන අගයක් නෑ වගේම ළමයි කොච්චර මහන්සි වුණත් අම්මලා හිතන්නෙත් පාඩම් කරන්නේ නැතුව දවසම phone එක ඔබනවා කියලා.
කොහොමහරි අන්තිමට මිතුන් ගෙදරට අයන්තයි ඉහානුයි ආවා. ඉහාන් ආවේ එයාගේ අම්මගේ හැකර කටින් නිදහස් වෙන්න විතරයි.
අයන්ත ආවේ සඳුනි බලන්න විතරයි. මිතුන් විතරයි ඉගෙනගන්න හිටියේ
"ළමයි ඔයාලට බෑ කිව්වේ යාන්ත්‍ර විද්‍යාව නේද"
" ඔව් සර්" අයන්ත කිව්වා
KAMU SEDANG MEMBACA
චූ බරයි || Nonfiction Bl
Nonfiksi"මට චූ බරයි" "මටත් චූ බරයි යකෝ.ඒ මදියට කක්කත් බරයි" වැසිකිළි යාමේ අපහසුතාවෙන් පෙළෙන කොල්ලෝ දෙන්නෙක් එක්ක එක්කෙනෙක්ගේ නගෙක් කරන ගොන් වැඩ කොහොම තියෙයිද? :)
