Part-18 Zaw Gyi and Unicode

12.3K 466 6
                                    

Part-18

"အက်ႌအဆင္ေျပလား၊ ဒီမွာကမင္း၀တ္တာမ်ိဳးေတာ့မရိွဘူး"

"ရပါတယ္ အဆင္ေျပတယ္"

ခ်ည္သားဝမ္းဆက္ေလးကိုဝယ္ေပးေတာ့ မ်က္သြယ္ကေကာက္ခနဲထဝတ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သားအထုတ္အပိုးေတြသိမ္းၿပီး အိမ္ျပန္ဖို႔ျပင္ဆင္ကာထြက္လာခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ကိုသြားပို႔မဲ့ဖရဲသီးကားကိုလမ္းႀကံဳလိုက္ရမွာမို႔ အဆင္ေျပသလိုထိုင္စီးသြားရမွာ။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်၊ ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူး"

"ေက်းဇူးပါရွင့္"

"ရပါတယ္ကြယ္ ေနာက္လဲလာလည္ေနာ္။သတိထားသြားၾက"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ သြားလိုက္ပါဦးမယ္"

မ်က္သြယ္တို႔ရြာကလူေတြကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကားရိွရာထြက္လာခဲ့သည္။ ကုန္တင္ကားအႀကီးႀကီးမို႔ မ်က္သြယ္စီးရမွာလန္႔ေတာ့လန္႔တယ္။ ေရ႔ွခန္းမွာလူျပည့္ေနၿပီးသားမို႔ ေနာက္ခန္းမွာပဲထိုင္ရေတာ့မည္။ ဖရဲသီးေတြေပၚကေနေကာက္ရိုးေတြခင္း၊ ေနရာေလးရေအာင္ရဖယ္ၿပီး ထိုင္ရမွာမို႔မင္းေခါင္စိတိေတာ့မသက္သာ။ မယ္မင္းႀကီးမကတစ္လမ္းလံုးနားပူေတာ့မွာ။
မင္းေခါင္အရင္တက္ၿပီးဖရဲသီးေတြအလယ္မွာေနရာခင္းကာ မ်က္သြယ္ကိုလက္ကမ္းေပးလိုက္သည္။

"ငါ့ကိုဆြဲတက္"

"အင္း"

မ်က္သြယ္ကားအျမင့္ႀကီးကိုကုတ္တက္ရင္း ကားေပၚေရာက္မွရြာကလူေတြကိုလက္ျပႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ဖရဲသီးေတြၾကားေနရမွာတစ္မ်ိဳးေပမဲ့ ျပန္ရတာပဲေက်းဇူးတင္ရမယ္။ ကားကိုတာလဘတ္နဲ႔အုပ္လိုက္တာမို႔ ေမွာင္သြားေပမဲ့စိတ္ေတာ့ခ်မ္းသာရသည္။

"အိပ္ခ်င္ရင္ငါ့ကိုမွီလိုက္"

"ရွင့္ေက်ာနာေနတာမသက္သာဘူးမလား။ ဟိုဘက္လွည့္"

"ေနပါေစ ငါအိမ္ေရာက္မွနားလိုက္ပါ့မယ္"

"မဟုတ္တာ ကားခုန္ရင္ပိုနာေနမွာ၊ ေဆးလိမ္းထားလိုက္"

မ်က္သြယ္စကားကိုနားေထာင္ရတာမို႔ အက်ႌကိုလွန္တင္ေပးလိုက္သည္။ သူ႔ေက်ာကသစ္တုန္းနဲ႔ေဆာင့္မိတာ ဒဏ္ျဖစ္ေနတာ။ မ်က္သြယ္ကေတာ့ေသခ်ာလိမ္းေပးၿပီး ဂရုစိုက္ေပးရွာပါတယ္။

Red Flag Zone 🚫{ The Thief Who Stole My Heart}Место, где живут истории. Откройте их для себя