Part-37 Zaw gyi and Unicode

16.7K 647 24
                                    

Part-37

ေဆးရံုဆင္းရထဲကမ်က္သြယ္ကို အလုပ္ခြင့္ရက္ရွည္ယူခိုင္းၿပီး အိမ္မွာပဲနားေနေစသည္။ တအားယုယတတ္တဲ့လူမဟုတ္လို႔ ေဘးနားမွာငုတ္တုတ္ပဲထိုင္ၾကည့္ေနတာျဖစ္၏။ စကားလံုးႏုႏုကလဲမသံုးတတ္ တယုတယနဲ႔လဲမေနတတ္ေတာ့ သူလုပ္တတ္တာမ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္တာပဲ။ မ်က္သြယ္ေဘးမွာထိုင္ၿပီး သူခိုးဖမ္းသလိုၾကည့္ေနတာမို႔ လူကမေနတတ္ေတာ့။

"အဲ့လိုႀကီးမၾကည့္ပါနဲ႔။ လူကိုဘာထင္ေနတာလဲ"

"ၾကည့္တာဘာျဖစ္လဲ၊ ၾကည့္ေနမွမင္းဘာျဖစ္သြားလဲငါသိမွာေလ"

"ရွင္ၾကည့္ေနတာႀကီးက သူခိုးဖမ္းဖို႔ေစာင့္ေနသလိုပဲ"

"အင္း ငါအရင္ကခိုးဖို႔အဲ့လိုပဲလိုက္ၾကည့္ရတာ၊ အဲ့တာမွဘယ္ကဝင္ခိုးရမလဲငါသိမွာေလ"

"ေတာ္ပါေတာ့ ဂုဏ္ယူေနေသးတယ္"

မ်က္သြယ္ကမ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး ဆံပင္ေလးေတြကိုလက္နဲ႔ေဆာ့ေနသည္။

"ပိုးတံုးလံုး ေမာင္ေျပာမယ္နားေထာင္ဦး"

"ေျပာေလ"

"အလုပ္ထြက္လိုက္ေတာ့၊ မင္းအလုပ္မွာအဆင္မေျပတာငါသိတယ္။ အဲဒီ့အစားအလုပ္တခုငါေပးမယ္"

"ေအာင္္မာ သူမ်ားကိုမ်ား၊ အလုပ္ကအၿမဲေတာ့ဘယ္ေျပမွာလဲ"

"မဟုတ္ဘူးမ်က္သြယ္၊ ငါကိုယ္ပိုင္အလုပ္လုပ္ဖို႔ရိွတယ္ မင္းနာမည္နဲ႔"

"ဟင္ ဘယ္လို"

မ်က္သြယ္ေတာင္ဘာမွမသိရဘူးပဲ။ သူကအရမ္းပိရိလြန္းေနတာပဲ။ ဆင္ႀကံၾကံေနတာ။

"ေမာင္ေျပာမယ္ မင္းကအလွအပႀကိဳက္တယ္မလား၊ ေမာင္အထည္ေတြဝယ္ေပးမယ္ ဆိုင္လဲဝယ္ေပးမယ္ မင္းဖုန္းထဲကပဲေရာင္းေရာင္း၊ ဘယ္လိုေရာင္းေရာင္း ေမာင္လုပ္ေပးမယ္။ သူမ်ားဆီမလုပ္နဲ႔ေတာ့"

"ဘာအထည္လဲ"

"မင္းလုပ္ခ်င္တာေျပာ ငါအကုန္လုပ္ေပးပါ့မယ္ဆို"

"ခိုးတာမဟုတ္ဘူးမလား"

မ်က္သြယ္ကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေမးတာမို႔ နဖူးကိုေတာက္ပစ္လိုက္သည္။

Red Flag Zone 🚫{ The Thief Who Stole My Heart}Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang