9

487 67 81
                                    

"İNANAMIYORUUUUUUUM!!"

"Evet ben de. Bağıramıyorum bile."

"BEN BAĞIRIRIM SENİN YERİNE BOŞVER SEN."

"Bağırmasak da olurdu ya..."

"NE DEDİN SEN?!"

Acı çeker bir yüz ifadesi takındım, çekiyordum da. Seungmin fazla sesliydi. Gözlerim kısık bir şekilde ona bakıyordum.

"BAĞIRMAYA GEREK YOK MU DEDİN SEN?!"

Her bağırışında koltuğa daha çok siniyordum. Korkunç.

"Yani... Eve-"

"NE DEMEK YOK?! SEN OLANLARIN, YAŞADIKLARIMIZIN FARKINDA MISIN?!"

"Evet."

"BİR DE EVET DİYOR!"

Derin bir iç çekti.

"Tamam, sakinim. Ulan geri zekalı; ikimiz de hayatlarımızın aşklarıyla konuşmaya başladık, arkadaş falan oluyoruz farkındasın değil mi bunun?"

"Evet."

"Bak hâlâ evet diyor."

"Ne diyeyim ya? Farkındayım işte."

"CEVAP VERME BANA!"

Her bağırdığında olduğum yerde sıçramam sesini azaltmasına sebep oluyordu.

"Korkma be sen de. Oğlum biz, biz yaşıyoruz lan. Sen, sen sönmüşsün oğlum. Ne bu yaşam enerjini alan? Dışarı çıkalım mı ne diyorsun?"

"Yok ya. Ne gerek var evde oturuyoruz işte."

"Ayy ben de öyle düşünmüştüm. Hadi kalk hazırlan 5 dakikaya çıkıyoruz."

Reddetmemişim gibi beni görmezden gelmiş ve yine istediğini yaptırmıştı. Korkumdan gerçekten 5 dakika içinde hazırlanmıştım. Biraz da Seungmin'i bekledikten sonra, tabletimi de unutmadan, evden çıkmıştık.

"Bu soğukta nereye yine ya?"

Mızmızlanmamı geç de olsa yapacaktım. Resmen rahatımı bozmuştu. Zorba bu zorba.

"Kikaya gidiyoruz. Sus da yürü."

Yüzümde bir rahatlama ve minik bir sırıtış oluştu. Kitap-Kafe denilen yerlerdi, kikalar. Ortamları başka hiçbir yere benzemez. Bir kahve veya kitap alıp bir köşeye geçebileceğiniz, kafe olmasına rağmen sessizliğin hakim olduğu huzurlu yerler kikalar. Dışarı kikaya gitmek için çıkarım genelde. O derece severim kikaları. Oturduğumuz apartmanın karşısında bir park var, parkın arka çaprazında ise sürekli müşterisi olduğum bir kika var. Sahibi sürekli gelmemden dolayı beni tanıyor artık. Öyle yaşlı biri değil; bizden birkaç yaş büyük, çok sevdiğim bir noona. Japon olduğundan dolayı fazlaca manga satıyor. Kikanın adı ise soyadının bir kısmından oluşuyor: Toza-Kika.

Sana noonayı severim, cana yakın ve samimi. Dertleşiriz de arada. Çizimlerime bakar ve yorumlar. Geçenlerde twitterda yakalanmışım ona, ben olup olmadığımı sordu. Zaten güvendiğim biri olduğu için de çekinmeden söyleyiverdim. Seungmin dışında bilen tek kişi Sana noona.

Toza-Kika'nın fazla mangaların dışındaki başka bir özelliği ise arka taraflarda kapsülümsü bölmeler olması. İçleri yastık, yorgan ve peluşlarla dolu, çok da konforlu yerler o kapsüller. Sürekli orada olduğum için bana ayırdığı bir kapsül var. Her gün kapalı tutar, geldiğimi gördüğünde ise anahtarı uzatır hemen. Anlayacağınız, böyle bir mekan benim için kikalar. Toza-Kika ayrı tabii.

Sana noonaya gittiğimizi anladığımda yüzümde bir gülümseme oluştu tekrardan. Uzun zamandır çok boşlamıştım onu. Okul üzerine şu 3Racha olayları koparmıştı beni dış dünyadan. Yine de tekrardan oraya gidecek olmam birazcık heyecanlandırmıştı beni.

SunshineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin