Benim evime gelmiştik. Heeseung koltukta otururken göğsüne yattım. Saçlarımı seviyordu.
Kenardan telefonunu aldı ve yanımda açıp bakınmaya başladı. Telefonu resmen ikimiz için de açılmış gibiydi. İkimiz de net bir şekilde görüyoduk.
Kafamı çevirdim. "Niye kafanı çeviriyosun?"
"Özelin falan vardır."
"Senden gizlediğim hiçbir şey yok. Sana özelim de yok."
"Ne yani bakiyim mi?"
"Al."
"Neyi?"
"Telefonumu al." dedi ve telefonunu bana verdi. Şifresini söyledi.
"Niye bana verdin ki?"
"Hoon'un mesajına bakman için. Tuvalete girmem gerek." dedi ve yanımdan kalktı.
Telefonunu benimle bıraktı ve gitti. İlk Hoon'un mesajına girdim.
Hoon:
Hafta sonu
takılalım mı?
____
Mesajı görünce ayağa kalktım ve tuvalete gidip kapıyı tıklattım.
"Hafta sonu takılalım mı diye soruyo."
"Seninle olucağımı söyle."
"Ha emin misin?"
"Eminim Jaeyun." dediğinde dediği gibi Hoon'a Heeseung'un hafta sonunda benimle olucağını yazdım.
Bir yerlere giresim gelmedi. Onun yerine kamerayı açtım ve kendimi çektim. Salak salak bir sürü fotoğraf çekilirken hâlâ tuvaletin kapısında olduğumu tamamen unutmuştum.
Arkadan Heeseung çıkınca fark ettim. Beni görünce güldü ve "Napıyosun?" diye sordu.
"Kendimi çekiyorum."
"Yeni duvar kağıtlarımı demek istedin sanırım."
"Hayır. Sadece galerinde dursunlar diye. Sakın duvar kağıdın yapma."
"Kim demiş. Seni dinleyecek biri gibi miyim?"
"Evet öylesin. Sakın yapma."
"Öyleyim ama bu sefer dinlemem." dedi ve elimden telefonunu çekti.
"Ya ya ya." Zıplayarak telefonunu almaya çalışırken o beni engelliyodu.
En sonunda bana döndü ve ekranını gösterip "Bak yaptım bile." dedi.
"Ya ben onları öylesine çekilmiştim. Hem kötü bunlar."
"Kötü değil. Çok tatlı."
"Of hayır."
"Hişş öyle." dedi ve eğiip yanağımı öptü.
"Eee bitti mi evine özlemin? Gidebilir miyiz artık?"
"Hayır gidemeyiz. Bu gece benim evimdeyiz."
"Tüh. Şimdi sevgilim böyle istiyosa böyle de olmak zorunda. Ne yapsak?"
"Hadi film izleyelim."
"Film mi?"
"Evet. Hadi gel." dedim ve elini tutup salona sürükledim.
"Dur."
"Ne oldu?" dediğimde beni omuzlarımdan aşağı ittirip oturmamı sağladı. "Ben hallederim."
Kumandayı aldı ve yanıma getirdi. Koltuğun başındaki pikeyi üstüme attı ve arkadaki yastıklarla sırtımı destekledi.
Hafif güldüm ve "Niye hamileymişim gibi davranıyosun?" diye sordum.
"Böyle davranmam için hamile olmana gerek yok. Sevgilim olman yeterli."
