GECE

2.bölüm: ZOR

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Keyifli okumalar..💜

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

İnsan kaybolur. Bazen yanlışlar içinde kaybolur. Bazen hatalar içinde kaybolur. Bazen yalanlar içinde kaybolur. Bazende gecenin karanlıgında kaybolur. Kendini bulması ise asırlarını alır. Ne kaybedilişler yaşar, ne kayıplar verir, belkide vazgeçer. Bedeninin direnmesine izin vermez taki onu bu kaybolmuşluktan biri çekip alana kadar. Ben bu evrenin neresinde sıkışıp kalmıştım. Kaybolmaktan da öte kimse bulmak için çabalmıyor. Belkide artık görünmez olmuşumdur.

Sıcak suyun altında , tenimden süzülen suların bedenimde bıraktıgı izleri hissediyordum. Beynimin içi savaş alanı gibiydi. Bir tarafım Ege'nin beni bırakmayacağını haykırırken, bir tarafım bunu sorguluyordu. Ve ben bunu sorguladıgım için bile kendimi suçlu hissediyordum.

Sudan çıkıp, beyaz bornozu üzerime geçirdim. O sırada aynadaki yansımamla göz göze geldim. O güçlü, dışardan yıkılmayacak gibi duran kadın gitmiş yerine bambaşka biri gelmişti sanki.

Daha fazla kendime bakmak istemedigimden dolayı kapıya yönelip banyodan çıktım. Tam o sırada elektirikler gitti ve etrafı karanlık sardı.

Karanlık...

Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım. Elim kalbime gitmişti ister istemez. İçimde bir şeyler uyanmıştı. Ve bu şey benim daha da korkmama sebep oluyordu.

Birazdan jeneratörler devreye girecekti. Yavaşca yatağıma oturdum. Gözlerim kapalı on'a kadar saymaya başladım.

Ama küçüklügümdeki gibiydi her şey, yine karanlık.

Her zaman olduğu gibi...

Gözümden akan yaşla hızla kalkıp balkona çıktım. Gözlerim kapalı derin derin nefesler almaya başladım. Anılar beynimi esir alıyordu ve ben bundan kurtulamıyordum.

Geçmişimdeki küçük kız ve onun karanlığından kurtulamayacaktım.

Nefesimi düzene sokmaya çalışırken yanımdaki sandalyede bir hareketlilik hissetim. Ve hemen ardından ay sayesinde yere vuran gölgesini. Bedenimde dolaşan kan durmaya başladı. nefes almayı bırakmış, hızla olabilecekleri düşünmeye başladım. Tırnaklarımı avucuma geçirip hızla o tarafa döndüm.

Siyahlar içinde iri adam, gözlerini gözlerime kilitledi.

Gözlerini hiç kaçırmadan hata hiç kırpmadan bana bakmaya devam etti.

Gece mavisi gözleri ay ışıgında çok belirgin şekilde bana bakıyordu ama gözlerinde hiç bir şey okuyamıyordum.

Hareketlenip eli cebine gitti. İster istemez bi adım geri atmıştım. Cebinden çıkardığı sarı zarfı masanın üzerine koydu. Sonra olduğu yerden yavaşca doğruldu.

Yüzündeki maskeden dolayı gözü dışında hiç bir şey görünmüyordu.
Yavaşca bana yaklaştı. Gözlerini bir an bile çekmedi gözlerimden.