🦋🦋🦋
Keyifli okumalarr.
Bölümü beğenip, yorum yapmayı unutmayın..
💜💜🦋🦋🦋
Yağmurun kirli ruhları temizlediğine inanırım oysaki ruh hiç kirlenirmiydi?
...
Hafif yağmaya başlayan yağmur ve esen rüzgarla üşümeye başlamıştın. Zamansız yağan yağmuru hep sevmişimdir.
Araca ulaştığımızda sesizce bindik. Arabaya ulaşana kadar sırılsıklam olmuştum. Vural arabayı çalıştırıp ısıtıcıyı açtı. Yol boyu sesizdik nasıl olsa bu gece her şeyi soracaktım ona.
Karanlık boş cadde de bir tane bile sokak lambası yoktu. Sadece arabanın farları yolu aydınlatıyordu.
Yağmur yavaş yavaş yağmaya devam ediyordu. Gözlerim camdan süzülen yağmur damlalarındaydı. Usul usul pencereden aşağıya süzülüyordu. Hayatımda böyle kaymıştı. Karanlığın içine sürükleniyordum ve buna engel olamıyordum.
Yanımdaki bedenin hareketlendiğini hissetim. Gözlerimi camdan ayırıp ona cevirdim. Bedeni gerilmiş, direksiyonu tutan parmak boğumları kıpkırmızı olmuştu sert tutmaktan.
"Bak" dedi Vural ciddi bir sesle. "İstersen tüm bu olanları unuttup, geri de bırakabilirsin. Seni hiç bir şeye zorlamam şimdi evine götürür ve bir daha da karşına çıkmam." Dedi.
Tüm bu olanlardam vazgeçebilir miydim?
Hayatım normele dönermiydi? Bu saaten sonra hiç bir şey eskisi gibi olamazdı ki.
Peki ben ne istiyordum?
Yüzüne baktım ama o yola bakıyordu.
Gözlerinde gördügüm sanki benim her şeyi geride bırakacağıma emin gibiydi.
"Sence de bana bunları söylemeden önce bir şeyler anlatman gerekmiyor muydu? Mesela geride neyi bırakacağımı bilmiyorum". Dedim.
Yani bana önce bir şeyler anlatmalı.
"Abini" dedi buz gibi sesiyle. Kanımın donmasına sebep olarak.
"Abim nerede?" dedim adeta bağırarak. Bedenimi tamamen ona çevirmiştim.
"Bunu ögrenmek senin elinde Mila" dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE
Художественная прозаO kadar çaresiz hissetmiştim ki dudaklarımdan "gitme benden" çıkmıştı. Kocaman ellerini yüzüme koyup bilinçsizce akan göz yaşlarımı sildi. "Asla" dedi güven veren sesiyle "gitmem senden" dudaklarımı öpmeden önce söylediği son sözlerdi. Ve ben buna t...