Tuvaletten çıktığımda karşımda ilk olarak Jisung'u gördüm.Bana meraklı gözlerle bakıyordu ama ben hâlâ şokun etkisi ile konuşamıyordum.Benden cevap alamayınca yere düşen teste baktı ve çift çizgi görmesi ile bir sevinç çığlığı patlattı.
Hemen arkasından ağzını kapattım ve susması için kaş göz hareketi yaptım.
Kafası ile onayladıktan sonra ise onu bıraktım.
"Feliiiiiix! Gerçek buu!"
Beni omuzlarımdan tutmuş sallıyordu ama daha sonra yapmaması gerektiğini hatırladı ve beni bıraktı.
Artık diğerleri bize bakmaya gelmesinler diye içeriye doğru yürürken Jisung'un kolundan tutup durdurdum.Yalvaran bir ifadeyle;
"Ne olursun çaktırma kimseye Hyunjin'e kendim demek istiyorum.."
Tebessüm ederek omzuma elini koydu ve daha sonra ikimiz de içeriye gittik.Herkes sohbet ederek yavaşça yemeklerine devam ederken iki kişi sofraya katıldık.
Kimse bir şey fark etmesin diye yapabildiğim kadar yemek yemeye çabalıyordum kendimi ve o an gerçekten çok zordu...
(...)
Bir kaç saat geçtikten sonra hepimiz yemeği bitirmiş ve salona geçmiştik.
Lâkin benim içimi bu bebek mevsuzundan sonra bir huzursuzluk kaplamıştı.Kötü bir şey olmayacağına dair kendimi kanıtladıktan sonra Hyunjin'in kulağına benimle balkona gelmesini fısıldadım.O da ikiletmeden onayladı ve diğerlerinden de izin isteyerek balkona çıktık.
Balkona çıktığımız zaman ikimiz de birbirimizle konuşmadan dakikalarca gecenin koyu mavisini izledik.
"Ne diyeceksin bana bebeğim?"
Hyunjin'in sorusu ile ona döndüm ve derin bir nefes aldım.Ona doğru dört adım attım ve demiri tutmayan, boşta olan elini tuttum.Yavaşça kendi karnıma getirdim ve gözlerine baktım.Korkuyordum.
"Hyunjin...nasıl denir bilmiyorum ama.."
Şaşkınca bana baktı ve kafasını salladı.
"Ama?"
Bir süre daha sustum ve gözlerimi kapatıp en sonunda söyledim.
"Hamileyim!"
Gözlerimi açamadan dudaklarını dudaklarımda hissettim.Çok yumuşak bir öpücüktü bu.Dudaklarını her çektiği zaman ise gözlerimi açtım.
Saçımın arkasına elini koyup beni göğsüne bastırdı.
Ben de beline sarıldım ve hiç beklemediğim bir cevap aldım.
"Biliyordum"
Geri çekilmedim.
"Ne"
"Biliyordum, belliydi zaten"
Geri çekilip Hyunjin'e baktığım sırada diğer balkonda bir kişi görür gibi oldum.Eğer orada biri varsa baktığımı fark etmiş olacaktı ki geriye çekildi ve göremeyeceğim bir pozisyona geldi.
Hyunjin ise neye baktığımı anlamak için arkasını döndü.
"Neye bakıyorsun sevgilim?"
Bana geri döndü ve soran gözlerle baktı.Ben de omuz silktim.
"H-hiç hiçbir şey.Birini gördüm sandım ama yorgunluktan sanırım"
"O zaman hemen diğerlerine haber verip eve gidiyoruz ve siz de dinleniyorsunuz"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampir Aşkım | Hyunlix
Hayran KurguFelix zorbalarından kaçarken yolunu kaybetmiş ve bilmediği bir mahalleye gelmişti.Lâkin bütün evler o kadar eskiydi ki, bir ev dışında.Tek şansı o ev idi ve gidip o evin kapısını çalmıştı.Kapıyı açanın bir vampir olacağını nerden bilebilirdi ki?
