genelde bu kısmı kimse okumuyor, ama yazmazsam içimde kalırdı.
arkadaşlarımın ya da hayatıma bir şekilde katkısı olan insanların çoğu bilmese de, bir şeyler yazabilmeyi hepsine borçluyum. kelimelerle aram sürekli iyi değil, hafızam da aynı şekilde. sadece bazen, bazen acil durum düğmesine basılmış gibi oluyorum ve bütün cümleler kendiliğinden ortaya çıkıyor. bilmiyorum, karmaşık bir hâl. hayatımdaki insanlar genelde bana bu konuda yardımcı oluyorlar; bana ilham olarak. yaşanan olaylar, tadılan hisler ya da görülen yerler... hepsi birer ilham benim için. hepsi teker teker anılardan yazılara dönüşüyor. belki edebi değeri yüksek bir şey değildi yazdığım bu fiction. ama en azından bir şeylerin başlangıcıydı, ondan eminim.
sizlere de çok teşekkür ederim. bir şekilde önünüze düştüm, buldunuz beni. buldum sizi. okudunuz. bazılarınız oy ve yorumlarıyla ayrıca destek de oldular. hepinize minnettarım. neredeyse 50 bin okunmaya yaklaştık. şimdiden her şey için teşekkürler. beni ve yazdığım şeyleri desteklediğiniz için, zaman ayırdığınız için.
değer verdiğiniz için.
teşekkürler.
bakmak isterseniz, diğer kitaplarım ve profilim sizin için hep açık olacak. kendinize iyi bakın😚
-d
