ခရီးပန္းလာတဲ့သည္းသည္းရဲ႕ မ်က္ႏွာကအနည္းငယ္ႏြမ္းလို႔ေနတယ္။ေက်ာေပၚက လြယ္အိတ္ေလးကို ကူသယ္ေပးဖို႔ လုပ္ေတာ့ ေခါင္းမာေလးေခါင္းကိုတသြင္သြင္ခါရင္း မ်က္ႏွာေလးစူပုတ္ပုတ္နဲ႕ ဂ်စ္တိုက္ျပန္တယ္။အလိုလိုက္ေပးဖို႔ကလြဲရင္ ဇြတ္လုပ္ဖို႔အေတြးမရွိတဲ့ ရိေပၚကလည္းဒီအတိုင္းသာလြယ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့တယ္။တကယ္ေတာ့ လြယ္အိတ္ကအေလးႀကီးမဟုတ္ပါဘူး ေန႕တိုင္းထုတ္လိုက္သိမ္းလိုက္လုပ္ၿပီးေဆာ့ေနတဲ့ ပုလင္းေတြနဲ႕ အာလူးေၾကာ္ထုတ္ေတြေလာက္ပါတာ။
" သည္းသည္း ေလးေနလား။"
" ဟင့္အင္းပါေနာ္ က်န႔္က်န႔္နိုင္တယ္ဆို။"
ဒီေမြးခြန္းကိုၾကည့္ ခဏခဏေမးေနတာမို႔ စိတ္သိပ္မရွည္ခ်င္ေတာ့ဘူး။မ်က္ခုံးတန္းေျပေျပေတြကို ဆတ္ခနဲေကြးကုပ္ရင္း ရန္လိုေနတဲ့ ေၾကာင္ေပါက္စေလးလို ျပဳမူလာတယ္။
" ေလးေနတာ ေခါင္းျပာေလးမဟုတ္ဘဲ နင့္က်ဲငါပါ။"
" ကူသယ္ေပးေစခ်င္တာဆို ရည္းစားရွာေလ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ နိုးပါ။"
ေရွာင္လန္ သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးကို ဟင္းခနဲခ်လိဳက္တယ္။လြန္လြန္းလိုက္တာ။ရည္းစားမရွိလည္း ဘာျဖစ္လဲ လက္ႏွစ္ဖက္ပါတယ္ ကိုယ့္ဟာကိုသယ္နိုင္တယ္။
" ဖက္ထုပ္လုပ္မွာေနာ္ က်န႔္က်န႔္က။"
" ကိုယ္လိုတာေတြဝယ္လာပါတယ္။"
" ေဝာာ္တယ္။"
လက္မေလးေထာင္လို႔ ခပ္ႀကီးႀကီးေရွ႕သြားေလးေတြေပၚတဲ့အထိ ၿပဳံးရင္း သည္းသည္းက သူ႕ကိုခ်ီးက်ဴးလာတယ္။စိတ္ညစ္ရတဲ့အခါ ရိေပၚမ်က္ႏွာႏြမ္းတဲ့အခါ သူ႕ရင္ခြင္ေသးေသးေလးထဲထည့္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးတတ္သလို အေၾကာင္းအရာေသးေသးေလးေတြေၾကာင့္ သူစိတ္ေပ်ာ္ေအာင္ ရိေပၚလုပ္ေပးလိုက္ရင္လည္း အၿပဳံးလွလွေလးစြန႔္က်ဲရင္း ခ်ီးက်ဴးေပးတတ္ေသးတာ။
" ေရွာင္ဝမ္ နင္ေတာ့ဖ်ားေတာ့မယ္ထင္တယ္။"
ရိေပၚ ေခါင္းၿငိမ့္ရင္း ေရွာင္လန္ရဲ႕စကားကို ေထာက္ခံလိုက္တယ္။မ်က္ႏွာေလးမလန္းေနတာ သည္းသည္းဆိုေပမဲ့ ဖ်ားေတာ့မဖ်ားေလာက္ဘူး။ရိေပၚကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ကိုဖ်ားမွာ။ေမြးရပ္ေျမကေလကို ရႉမိတာနဲ႕ ရိေပၚကတစ္ရက္ေတာ့ ဖ်ားကိုဖ်ားတယ္။ခရီးေတြထြက္ၿပီးလို႔ အိမ္ျပန္လာရင္ကို ရိေပၚကဖ်ားၿပီပဲ ခဏခဏျဖစ္ေနေတာ့ အက်င့္ပါသြားပုံရတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကအပူေတြတက္လာၿပီ။သည္းသည္းအနားကိုလည္း သိပ္ၿပီးမကပ္ရဲဘူး အဖ်ားကူးရင္သည္းသည္းက သူ႕ထက္အမ်ားႀကီးခံရမွာ။
YOU ARE READING
My Little Sean♡。( Complete )
Hayran KurguSean!!!အဲ့တာကစားစရာမဟုတ်ဘူးလေ Sean!!!အာလူးကြော်တွေစားတာများနေပြီ Sean!!!ကိုယ့်ကိုချစ်လား?
