Bar dansçısı // ryeji

Öfke

Roseanne'nin dudaklarından ayrıldığımda kapı sertçe açılmıştı. İkimiz de gelen kişi yani Ryujin'e baktığımızda öfkeli gözlerini görmüştüm. Elini yumruk yapmış, boynundaki damarları belli oluyordu. Çatık kaşlarıyla yanıma gelip kolumdan tuttu ve dışarıya doğru sürükledi.

Ne oluyordu şimdi? Bana istediğini yaptırabileceğini mi söylüyordu? Sertçe kolumu çektiğimde ciddi anlamda sinirden kızaran gözleri bana dönmüştü. Herkes bize bakıyordu ve bu biraz korkunç hissettiriyordu.

"Benimle gel."

Dişlerini birbirine bastırarak söylediğinde biraz korkmuştum ama ona ezilmeyecektim. Kalbimi fazlasıyla kırmıştı.

"Ben Roseanne ile gidiyorum."

"Sana benimle gel dedim!"

"Neden seninle gelecekmişim? Hangi hakla ha?!"

Sesimiz oldukça yüksek çıkıyordu. Yanımıza Yuna ve Chaer gelip bizi ayırmaya çalışıyordu ama buradan ayrılmayacaktım. Şu an olmazdı, kaçamazdım.

"Seninle konuşmalıyız!"

"Ne hakkında? Beni yedek olarak kullandığın hakkında falan mı?"

"Sus, yeter."

Tekrar kolumu tuttuğunda bu sefer engel olan Roseanne olmuştu. Ryujin'in kolunu, kolumdan sertçe çekmişti. Bu sefer öfke dolu bakışları Roseanne'ye dönmüştü ki bu daha kötüydü.

"Sen bu işe karışma."

"Kız seninle gelmek istemiyor Ryujin, zorlama."

Ryujin dayanamıyormuş gibi benden uzaklaşıp, yumruk yaptığı elini Roseanne'nin suratına geçirdi. Şok içinde ikisine bakarken Ryujin, kolumdan tuttuğu gibi beni dışarı çıkartmıştı. Merdivenleri hızla inip, stüdyodan çıktık. Ardından onun lüks arabasına bindirmişti beni. Tam inicekken arabayı kilitlemişti.

"Kapıyı aç!"

"Olmaz, konuşmamız gerek."

"Ne konuşacağız ki? Seninle konuşacak bir şeyim kalmadı benim!"

Hala kapıyı açmaya çalışıyordum ama boşunaydı, açılmıyordu. Mecburen önüme dönüp onu dinleyecektim.

"Sakinleştiğinde göre başlıyorum. O kızı niye öptün?"

"Sana ne!"

"Bu bir cevap değil!"

Bağırmasıyla gözlerim dolmuştu çünkü ondan korkmuştum. Bağıran insanlar her zaman korkunç gelmişti, küçüklüğümden beri böyleydi.

"Çünkü benden hoşlandığını söyledi."

"Peki sen ondan hoşlanıyor musun?"

"Bundan sana ne?"

"Cevap ver."

"Sayılmaz, sadece onun güzel dudaklarını öpmek istedim."

Hayır, iğrençtiler.

"Güzel ha?"

"Evet, öyle. Senden iyi olduğu kesin."

"Benden iyi mi? Haha kimse benden iyi olamaz."

O kesin.

"Roseanne olmuş ama."

"Neden onu öptün?"

"Sana söyledim ya!"

"Cevap sayılmaz!"

Sinirlenmiştim. Öfke duymuştum, arabadan inip buradan uzaklaşmak istiyordum. Onun yüzünden acı çekmek istemiyordum artık. Bu lanet kalbim başka birini sevse olmaz mıydı yani? Ryujin bana bir kez daha bağırdığında içimdekileri tutamadım.

" Çünkü senden hoşlanıyorum aptal! O kadar çok hoşlanıyorum ki seni başkasıyla her gördüğümde kalbim biraz daha ağrıyor! Deli gibi seviyorum seni, aşığım! Kalbime söz geçiremiyorum işte! Yuna'yı öptüğün için öptüm, tamam mı!"

Arabada sessizlik oluştuğunda Ryujin'in gözlerine bakamadım. Utançtan yerin dibine girmeme az kalmıştı. O donakalmışken ben, hızla arabanın kilidini açıp, indim. Arkamdan gelmesin diye de koşarak motoruma bindim ve stüdyodan uzaklaştım.

***

" Yeji sen gerizekalı mısın? Kafanın içi boş mu senin?"

"Bence Yeji doğuştan otistik olarak doğdu."

"Kapa çeneni Minho! Of! Seung Ben ne yapacağım?"

Stüdyodan direkt olarak Seung'un evine gelmiştim. Bir tek bana yardım edebilecek kişi oydu. Yaşam koçluğumu o yapıyordu.

"Belki Yuna ile konuşabilirsin. Durumu ona anlatır, o da ne yapabileceğini söyler."

"Haklısın! Ama... Konuşacak yüz yok ben de."

"Saçmalama Yeji, suç sen de değil o şımarık varoş kız da."

"Varoş demezsek-"

"Kes sesini."

Seung'un dediğini yapacaktım. Yuna ile konuşacaktım çünkü artık bu durumdan sıkılmıştım. Acı çekmek ya da kalbimin ağrımasını istemiyordum. Dayanamıyordum.

Telefonumu elime alıp Yuna'nın telefon numarasını çevirdim. İlk çalışta açtı.

"Yeji! Sen iyi misin?"

"Iyiyim, sorun yok."

"Ben özür dilerim, yani Ryujin adına."

"Sorun yok. Ben de bu hakkında seninle konuşmak istiyordum. Müsait misin?"

"Evet, elbette!"

"Tamam o zaman biz de buluşalım, konumu atıyorum."

"Bekliyorum."

Telefonu kapayıp, evin konumunu Yuna'ya atmıştım. Sadece akşam olmasını bekleyip, onunla konuşacaktım. Ryujin'i gerçekten çok seviyordum. Gülüşü, bana olan ilgisi, kandırmaları, şakaları, psikolojisi, gamzeleri, yardımseverliği, zenginliğini göstermemesi... Her şeyini seviyordum onun.

Yeni bölüüümmm

OMGG haftaiçi bölüm attımmm

Neyse Yeji itiraf etti yarrağı yedi

Saka🙂

Neyse ben bu mebin amına koyim😊

Oy vermeyi unitmayınn 🌟🌟🌟🌟🌟

Ohaa DAHMO YENI MOMENTT