Bar dansçısı // ryeji

Son Dans

2 hafta sonra

Yağmur hafiften çiliyor, toprağın kokusu havayla karışıyordu. Ryujin tuttuğum siyah şemsiyenin altından ayrılıp, mezarın yanına gitti. Eğildi ve bir kez kardeşinin toprağını öptü. Gözyaşlarını saklamıyordu artık.

İki hafta önce Ryujin, Roseanne ile konuşmaya evine gittiğinde Roseanne'yi kötü bir şekilde gördüğünü söylemişti bana telefonda. Onun ağladığını duyduğumda aceleyle yanına gitmiştim. Eve girdiğim de yerde ağlayan Ryujin ve havada asılı olan Roseanne'yi görmemle içimde bir çöküş yaşamıştım.

Roseanne intihar etmişti. Son kez Ryujin'e küçük bir not bırakıp gitmişti bu dünyadan. Notta yazdığına göre Ryujin'i ne kadar sevdiğini ve sonsuza kadar onun ablası olacağı yazıyordu. Tabii Ryujin bununla birlikte çöküşe geçmişti. Konuşmuyor, yemek yemiyor ya da dışarı çıkmıyordu.

Ona bir şey olacak korkusuyla onunla kalıyordum. Her akşam bana sarılıp uyuyordu. Tabii sadece iki saat. Gece yarısı kalkıyor, ağlıyor ve bir daha hiç uyumuyordu.

Ryujin mezarın başından kalkıp yanıma geldi. Şemsiyenin altına girip, elimi tuttuğunda ona baktım. O da bana bakıyordu. Baş parmağımla elini okşadım. Ardından yürüyerek mezarlıktan çıktık ve arabaya doğru ilerledik.

Ben sürücü koltuğuna geçtiğim de o da yanıma oturmuştu. Yağan yağmurla birlikte dışarıyı izliyordu. Onu eve götürmek istemiyordum. Zaten sürekli evdeydi, bunalmış olmalıydı. Kendini biraz daha iyi hissedebilmesi için onu bildiğim çok güzel bir yere götürecektim.

***
Arabayı durdurup, indim. Ryujin anlamsız bakışlarla beni izliyor, ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Onun kapısının önüne geçip, kapısını açtım. Huysuzca bana bakıyordu.

"Neredeyiz?"

"Hadi gel."

"Yeji lütfen eve gidelim."

"Sadece bir kez kontrolü bana bırak."

Birkaç saniye gözlerimin içine baktıktan sonra uzattığım elimi tutmuş, arabadan inmişti. Elinden tutup onu tepeye çıkardım. Buradan tüm Seul görünüyordu. Belki bu ona iyi gelebilirdi, Roseanne'ye daha yakın hissederdi belki.

Tepenin en üstünde bir ağaç vardı. Onu oraya götürüp, ağacın altına oturttum. Yanına ben de geçip, elimi omzuna attım ve onu kendime yasladım.

"Burada ağlayabilirsin, içini dökebilirsin. Burada özgürsün Ryujin, kasma kendini. Emin ol daha iyi hissedeceksin."

Ryujin saklamaya çalıştığını gözlerini bana çevirdi. Gözaltları mosmor olmuştu. Yine de hala güzel olması beni deli ediyordu.

"Ona hep kötü davrandım Yeji, beni affetmeyecek."

Kendini tutup ağlamaya başladığında ona daha sıkı sarıldım. Canı yandığında benim canım acıyordu.

"Bu doğru değil, seni affetmese o notu yazmazdı."

"Yine de o yaşarken ona bir kere olsa bile seni seviyorum demek isterdim."

"Bak Ryu, onun bedeni burda olmayabilir ama ruhu hala burda. Yani hala geç değil."

Dolu gözleriyle bana baktı ve kollarını bana sardı. Ben de ona sarıldığımda daha iyi hissettim.

"Teşekkür ederim Yeji, her zaman yanımda olduğun için."

"Ben her zaman buradayım."

Ryujin benden ayrılıp, ayağa kalktı. Onu durdurmadım, gitmek isterse giderdi ama gitmeyecekti, biliyordum. Tepenin kenarına doğru yaklaştı. Kollarını iki yanına açıp, tüm sesiyle bağırdı.

"Seni seviyorum Roseanne!"

Ben de kalkıp, yanına gittim. Arkasında durmuş onu izliyordum.

"Hayır, seni seviyorum abla!"

Sonunda gülmüştü, o güzel gamzelerini tekrar görmüştüm. Arkasını, yani bana döndüğünde ona gülümseyerek bakıyordum, o da bana aynı şekilde bakıyordu. Yavaş adımlarla yanıma gelip, belimden kavradı.

Daha sonra dudaklarıma uzunca bir öpücük kondurdu. Çok içten öpmüştü, ben de onu. Bir teşşekür olduğunu biliyordum öpücüğünün. O da rica olduğunu biliyordu.

Dudaklarımdan ayrılıp, telefonunu çıkardı. Yavaş bir şarkı açarak elimden tuttu ve benimle dans etmeye başladı. Ona ayak uydurup yavaşça dans etmeye başladık. O, ben, bizi izleyen Roseanne, Seul manzarası, yağmur, toprak kokusu... Bundan daha güzel bir ortam olamazdı benim için.

"Hadi sevgilim, son dansımızı edelim."

Onunla birlikte son dansımızı etmiştik. Hikayemiz mutlu bitmişti bizce. Onu seviyordum, o da beni. Mutluydum. O yanımdaydı. Son dansımızı güzel bir öpücükle sonlandırmıştık. Bu muhteşemdi. Hikayemizin en güzel öpücüğüydü.

Finalll

Biraz daha uzun yapmak isterdim ama 16 bölümde gayet iyiiii

Ryeji çiftimiz son dansını mutlu bir şekilde bitirdi, umarım sizin de son sansınız çok daha güzel biteeer

Oy vermeyi unitmayınn 🌟🌟🌟🌟🌟💗💗💗💗