Bar dansçısı // ryeji

Fark Edilmek

1 hafta sonra

Bugün partinin olduğu gündü. Yuna ve Jisu her şeyi hazırlamıştı. Tek yapmamız gerek şey Chaeryeong'un Ryujin'i ikna etmesiydi. Ben de her şeyi hazırlamıştım. Söyleyeceklerimi bin kez tekrar etmiş, onu öpmemek için kendimi tutmaya zorlanmıştım.

Sahne de performans sergileyeceğim için beni fark etmemesi imkansızdı. Nihayetinde hava kararmış, partinin başlama saati gelmişti. Kalabalık yavaş yavaş terasa doluşurken ben de hızla sahne arkasına geçtim. Gözlerim kapıda onun gelmesini bekliyordum.

***

Saat sekiz olmuştu ama hala onu göremiyordum. Üstelik sahneye çıkmama da çok az bir zaman kalmıştı.

"Yeji, sıra sende."

"Tamam, geliyorum."

Son bir kez kapıya doğru baktığımda bıkkın surat ifadesi, kırmızı mini eteği, dalgalandırılmış saçıyla kapıdan içeriye girmişti. Chaeryeong, arkasından ona bir şeyler diyerek ortalardan bir yere geçtiler. Onlara dalarak gösteriyi unutmuştum.

Yüzüme hızla maske geçirip, sahneye çıktım. Tüm gözlerüzerimdeydi, onun ki hariç. Müzik başladığında dans etmeye başladım, hala bana bakmıyordu. Chaeryeong her ne kadar parmağı ile sahneyi gösterse de gözleri bir türlü bana dönmüyordu. Hareketleri biraz değiştirip ilk gün tanıştığımız gibi yaptım.

Kendi etrafımda döndüm, yere hızla oturup, bir bacağımı havaya kaldırdım. Nihayet gözleri bana dönmüş, göz göze gelmiştik. Gözlerimi ondan ayırmadan dansa devam ettim. Dans boyu gözlerimi ondan bir kez olsun ayırmamıştım. O da ayırmamıştı. Gösterim bittiğinde hızla sahne arkasına geçmiştim. Terleyen üstümü değiştirmiş, partiye uygun bir şeyler giymiştim. Mor, vücudumu saran mini bir elbiseydi üstümdeki. Toplu saçlarımı açıp taradım. Ardından önlerden tutan alıp arkadan, kurdele ile birleştirdim.

Partinin olduğu alana çıktığımda hala eski yerinde durmuş, birasını yudumluyordu. Ben de havuzun kenarındaki puf koltuklara oturduğumda etrafı izliyordum. Yüzümdeki maskeyi çoktan çıkarmıştın. Sanırım bana olan bakışları bu yüzdendi.

Yanıma tanımadığım birkaç kişi gelip, oturdu. Üçü erkek ikisi kızdı. Hemen yanıma oturan çocuk uzun boylu, kahve gözlü ve siyah saçlıydı. Gülümseyerek sohbet etmeye başladım. Bana olan bakışlarını hala hissediyordum.

"Sen kiminle geldin?"

Yanımdaki çocuğun sorduğu soruyla biraz düşündüm, ne diyebilirdim ki? Her şeyi öylece söylemeli miydim?

"Aslında ben-"

"O benimle."

Duyduğum sert ve soğuk sesle başımı kaldırıp yanımdaki Ryujin'e baktım. Suratı düzdü, elindeki bira şişesini sıkmaktan şişe bükülmüştü. Sakin olması için ayağa kalkıp gülümsedim ve tanıttım.

"Bu arkadaşım Ryujin. Biraz sarhoş galiba, izninizle."

Grup gülümsediğin Ryujin'i alarak oradan uzaklaştım. Sinirle ne yaptığını soruyordum. Kızması normal değildi.

"Ne yapıyorsun?"

"Fazla samimilerdi."

"Olabilir, sorun yok."

"Bence var."

"Ryujin... Buraya bunları konuşmak için gelmedim. Sana bir şey demem lazım."

"Çobuk ol."

Olduğum yerde dik durup Ryujin'in elini tuttum. Ardından gözlerimi yavaşça onun gözlerine çıkardım.

"Ryujin... Ben senden hoşlanıyorum."

Ah! Yanaklarım çoktan kızarmıştı bile. Yerin dibine girmek istiyordum şu an! Neden ilk hamleyi ilk
Ben yapmak zorundaydım?

"Umarım şaka
yapmıyorsundur."

"Şey, hayır. Ama rahatsız olduysan-"

Cümlem yarım kalmış, dudaklarıma yapışmıştı. Beni özlemle, sevgiyle, içtenlikle, aşkla öpüyordu. Eski şımarıklığı ya da bencilliği yoktu. Emindim, o beni seviyordu. Biz birbirimizi seviyorduk. Bedenlerimiz ya da ruhlarımız fark etmeksizin seviyorduk, aşıktık.

Sıcak dudakları, dudaklarımı iyice kavramıştı. Nefes almak için ayrıldığında gözlerine baktım. Yıldızlar kadar parlaktı.

"Ben de seni seviyorum Yeji. Hem de her şeyden çok."

Mutluluktan dolan gözlerimle hafifçe dolmuştu. O görmesin diye ona sıkıca sarıldım, o da bana. Onu çok seviyordum.

Yeni böliiim

Ay sonunda kavustular sükürr
Finalede yaklasıozzz

Oy vermeyi unitmayınn 🌟🌟🌟