25-09-22

196 7 0
                                    

25 september, 2022

Een dwarslaesie. Een fucking dwarslaesie. Nu snap ik waarom ik mijn benen niet meer volledig voel. Maar goed nieuws, zei de dokter, het is een incomplete dwarslaesie. Als ik goed mijn best doe, zou ik misschien weer kunnen lopen. Ooit. Maar wanneer? Geen idee. 

Alles in mijn lichaam heeft een klap gehad. Allereerst al die hersenschudding, mijn hoofd heeft de grond hard geraakt, vervolgens de dwarslaesie en mijn longen en ribben hebben ook een klap gehad. Een paar gekneusde ribben, daar komt de pijn vandaan. Een zware hersenschudding, daar komt die verschrikkelijke koppijn vandaan. Een klap op mijn longen, ze houden me hier om dit in de gaten te houden. Al met al één grote puinhoop in mijn lichaam.

Het herstel gaat lang duren, werd er gezegd. Lang en vooral heel zwaar. Ik lig er waarschijnlijk voor maanden uit. Maanden hè, ik kan echt geen maanden offline zijn. Ik kan geen maanden weg zijn. De jongens hebben me nodig. Hoe gaan ze dat doen met de bankzitters, het bedrijf, het boekhouden? 

Terwijl ik hieraan denk, voel ik me weer moe worden. Tijd om weer even te gaan slapen. Morgen schrijf ik wel weer verder.

Worried // BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu