25 december, 2022
Eerste kerstdag
De dag begon om 8 uur. Ik wilde mijn bed niet uit. Om half 9 moest ik ontbijten. Een kwartier later moest ik al naar de fysio. Oftewel een fantastisch kerstig begin van een fantastische eerste kerstdag.
Papa, mama en mijn vriendin kwamen langs. Ik probeerde echt vrolijk te zijn, maar het ging gewoon niet echt. Ze hadden cadeautjes meegenomen, zodat het voor mij ook een beetje kerst zou zijn. Zo lief, maar veel voelde ik er niet bij. Het liefst wilde ik dat ik als cadeautje naar huis mocht. Dat dat de verassing zou zijn in plaats van wat chocolaatjes en een knuffel van mensen die in de avond mij weer vergeten zijn en gezellig feest vieren met elkaar.
Ik voel me schuldig dat ik zo denk. Dat ik zo ondankbaar ben. Ze zijn gekomen voor mij. Daar moet ik dankbaar voor zijn. Diep van binnen ben ik dat ook wel. Het is gewoon lastig.
Ik voel me schuldig dat ik niet vrolijk was. In ieder geval niet vrolijk genoeg. Ik voel me schuldig dat zij hier naartoe moesten komen. Als ik gewoon niet op dat moment daar liep, dan hoefden ze niet hierheen te komen. Of als ik gewoon meteen, nou ja dood was, dan hoefden ze niet zoveel tijd vrij te maken om mij te komen bezoeken. Maar zo mag ik niet denken. Toch doe ik dat wel.
JE LEEST
Worried // Bankzitters
FanfictionJe leidt een fantastisch leven. Je bent gelukkig. Maar dan ineens verandert alles na één ongeluk. Het overkomt Robbie van de Graaf. Je komt alles te weten over hem in zijn dagboek, waar hij elke avond in het revalidatiecentrum in schrijft.
