drug gang, skz

one.

Yeni ficimiz cumlemize hayirli olsun bebislerimmmm!

TW // cinsel ifadeler

•

Yemin edebilirdi.

Ciğerlerindeki oksijenin artık kendisine yetmediğine yemin edebilirdi. O kadar uzun süredir ve hızla koşuyordu ki, artık ayak tabanlarını hissedemiyordu.

Koş! Koş beceriksiz ibne! Yakalanırsan ben sikerim seni koş!

Kendi kendine içinden saydırırken, kaçmanın daha fazla fayda sağlamayacağını fark etti.

'Ortak Ev'e yaklaşmak üzereydi ve izini kaybettirmek zorundaydı. Hiç kimse, özellikle bu adamlar adresi asla öğrenmemeliydi.

Karşısına onlarca ara sokak girmişti. Onlardan birine saparak izini kaybettirmeye karar verdi. En müsait olduğunu düşündüğü bir sokağa döndüğünde şanslıydı ki kapısı açık olan bir apartman gördü ve içine girip kapıyı kapattı. Merdivenlerin altına girerek saklandı. Bir yandan da ısrarla arka cebinde titreyen telefonuna lanet yağdırıyordu.

Bu arbedenin içinde kim arıyordu şimdi?

Elini arkasına attı ve telefonu almadan tuşa basarak reddetti. Şu an hiç biriyle konuşacak durumda değildi. Kimseye hesap veremezdi.

Kafasını görülmemeye dikkat ederek hafifçe çıkardı ve dışarıdaki hareketliliği kontrol etti. Uzun süre orada durdu ve tamamen izini kaybettirdiğine emin olduktan sonra siyah kapüşonlusunu kapatarak apartmandan çıktı.

Etrafta temkinle gözlerini gezdirdi ve tekrar hızla koşmaya başladı. Sonunda Ortak Ev'e giden ıssız yola ulaştığında yavaşladı ve yorulduğu için kalan yolu yürüyerek gitmeye karar verdi. Vardığında büyük demir kapının şifresini girdi ve bahçeye adımladı. Ardından bahçede sessizce yürüyerek dış kapıya ulaştı ve anahtarıyla içeri girdi.

Tüm stresli bakışlar ona döndüğünde derin bir nefes aldı ve gelecek darbeyi bekleyerek gözünü kapadı.

Öyle ki Chan, sinirle ona yürüyordu.

Yüzünde beklediği darbeyi alamayıp kolundaki sert tutuşu ve bedeninin sarsılmasını hissettiğinde gözlerini açtı.

"Bana yakalanmadığını söyle!"

Cevap vermeden önce yutkundu fakat karşısındaki sinirli adam oldukça sabırsızdı.

"SİKEYİM KONUŞ!"

Başını sağa sola sallarken konuştu. Yakalansa burada ne işi vardı Tanrı aşkına?

"Yakalanmadım."

Chan derin bir nefes alarak onu bıraktı ve yüzünü sıvazladı. Rahatlamıştı ama yüzde yüz değil. Sakinleşmeye çalışırken sordu.

"Mallar?"

"Alıcıya ulaştırdım."

Kapüşonlusunun fermuarlı cebini açıp içindeki çeki aldı ve büyüğüne uzattı.

"Ödemeyi de aldım."

Chan onun elindeki önemsiz görünse de yüklü bir miktara sahip olan kağıdı aldı ve arka cebine özenle koydu.

Odada bulunan herkes sessizce o ikisine bakıyordu. Tek bir kişi hariç. Minho. O umursamazca telefonuna bakıyordu. Sonuçta Jisung sağlamdı ve eve ulaşmıştı. Gerisi önemli değildi. Onu ilgilendirmiyordu. Teslimat elemanları hayattaysa endişelenecek bir şey de yok demekti.