Attention

On

Son yarım saatin senin için nasıl geçtiğini düşünüp duruyordun. Her şey çok ani ve umulamadık derecede güzel gerçekleşmişti.

Halka açık bir alanda, hayatının en güzel gecesinden sonra arabaya binmen ve kız arkadaşından yüreğini hoplatan bir bildirim alman... Gerçekten umulmadık bir gündü.

Ne var ki bildirimi görür görmez telefonun ekranını kilitlemiş ve büyük bir gerginlikle önüne bakmıştın. Nanami bir sorun olduğunu fark edip birkaç kez sorsa da cevap vermek istemediğin için seni pek de zorlamak istememişti. Genç oğlan için de her şey henüz tazeyken aranızı bozma niyetinde değildi eh, senden gerçekten hoşlanması da suskunluğunun tuzu biberi olmuştu.

"Y/N?" Nanami elini gözlerinin önünde salladı. "Geldik." dalgınca camdan dışarı baktığında yaşadığın apartmanın önüne geldiğinizi görmüştün. Monoton hareketlerle buruşan ceketini düzelttin ve endişeli bakışlarını üzerine üzerine gelen binaya çevirdin birkaç kez.

"Hım, sağ ol Nanami." dedin donuk bir sesle ve arabadan inmek için bir hamle yaptın fakat Nanami, bileğini kibarca tutarak seni durdurmuştu. Öylece inmene izin vermediği için Nanami'ye gözlerinde yeşeren hafif umut kırıntılarıyla baktın.

"Tuhaf davranıyorsun. Yardım edebileceğim bir şey olmadığına emin misin?" dedi içten bir tonla. Açıkçası bu ani ruh değişimin Nanami'yi endişelendirmişti. Kendisiyle ilgili bir şey olmamasına rağmen restoranda yanlış bir şey yapmış olabilme ihtimali onu germişti.

"Teklifin için teşekkürler ama yardım edebileceğini şimdilik sanmıyorum." gülümsedin ve destek olmak adına bileğini kavrayan elini okşadın. Senin için endişelenip ciddi ciddi yardım teklif etmesi aniden tüm sorunlarını unutturmuş, içini ısıtmıştı sanki.

Nanami hafifçe gülümsedi ve başını sana yaklaştırarak şakağına minik bir öpücük kondurdu. "Sorun olursa bana haber ver lütfen." başını olumlu bir cevap niteliğinde salladın ve hâlâ güçsüz olan bacaklarını hafifçe esneterek arabadan indin. Nanami seni yatıştırmış olsa da evde gerçekleşmeyi bekleyen tartışma yeniden tüm endişeyi gün yüzüne çıkarmıştı.

Arabadan tamamen uzaklaşıp apartmana girmeden önce açık olan cama yanaştın ve masumca seslendin. "Bu gece için teşekkür ederim Nanami, iyi akşamlar." Nanami'nin sırıtışını görme fırsatın olmadan ona arkanı döndün ve seni büyük bir sorgunun beklediği binaya girdin.

"Neydi o?" mırıldandın. "Korkunun ecele faydası yok demişler." çantana koyduğun anahtarı kapının deliğine sessiz olmaya çalışarak soktun fakat içeridekiler anahtar sesini net olarak duymuşlardı. Anahtarı çevirmeye fırsat bile bulamadan kapı sertçe açıldı.

Nobara, kırışmış pijamalarıyla ve darmaduman olan saçlarıyla kapıda dikiliyor, öfkeli bakışlarını üzerine yolluyordu. "Sonunda gelebildin."

Gözlerini birkaç saniyeliğine yumdun ve derin bir nefes aldın. "Konuyu uzatmaya gerek yok Nobara," mırıldandın. "Ne duyduğunu söyle."

Nobara seni cevapsız bırakarak koridora çekildiğinde mecburen onun peşinden eve girdin. Ceketini vestiyere bıraktıktan sonra Nobara'nın arkasından oturma odasına doğru ilerledin. İçeride en azından Yuji ve Megumi'yi de görmeyi bekliyordun fakat onlardan hiçbir iz yok gibiydi.

"Onlara bugün eve gelmemelerini söyledim. Yuji'nin abisinde kalıyorlar." dedi Nobara aklından geçenleri okumuş gibi. "Şimdi gelelim sana."

"Nobara-"

"Ne zaman bana söylemeyi düşünüyordun Y/N?" genç kızın bağırmamaya çalışarak konuştuğu belliydi. Mutsuzca bükülen kaşları, aşağı kıvrılan dudakları ve kırışık alnı bile kızın ne kadar kırgın olduğunu gösteriyordu aslında. "Satoru Gojo, Suguru Geto ve şimdi kim hah? Bugün de mi onlardan biriyle çıktın?"

Sessiz kaldın. Bu konunun büyümesini istemiyordun ve gereksiz olduğunu düşüyordun fakat arkadaşının verdiği tepkiye de haksız diyemezdin. "Nereden duydun?" diyebildin. Aslında bu soru senin için çok önemliydi çünkü okuldan birinden duyduysa dedikoduyu herkes biliyor demekti ve bu, senin üniversite planlarının çok dışında bir olaydı.

"Sen gidince Maki'yi çağırdım ve ondan duydum. Ağzını kapalı tutamayan gerizekalı Gojo seninle birlikte olduğunu Maki'ye anlatmış." dedi. "Suguru ile yattığını da o söylemiş."

Gözlerini yumdun ve sırtını kanepeye dayadın. "Süper." kendi kendine fısıldadın. "Birbirlerine söylemeyeceklerini düşünmek büyük bir hataydı zaten." çaresizce inledin. Bu durumda ne yapman gerektiğini bilmiyordun. İkisinden uzak mı durmalıydın? İkisiyle beraber mi konuşmalıydın yoksa ayrı ayrı mı? Diğer arkadaşlarına da bundan bahsetmişler miydi? Peki ya Nanami? O da diğerleriyle paylaşır mıydı?

"Hay sikeyim!" başını geriye attın ve yüzünü sertçe ovuşturdun.

"Y/N-"

"Biliyorum, sana söylemediğim için kırgınsın ama bu gerçekten şu an için en az umrumda olan şey." sesini yükselttin. Yaşadığın stres tüm bedenini ele geçirmişti. Bu dedikodunun sadece bir kişiyle sınırlı kalmayacağını biliyordun. Önce üç kişi sonra beş ve sonra tüm okul bilecekti. Öyle olmasa bile adın; okulun en popüler grubundaki erkeklerle yatan sürtüğü, arkadaşların arasını bozmaya çalışan bir yılan olarak çıkacaktı.

Nobara, kendi kırgınlığını bir yana bırakarak yanına geldi ve elini dizine koyarak nazikçe okşadı. "Salak, sana kötülük olsun diye demiyorum. Bunları sana söyledim çünkü şimdi müdahale etmezsem kendin başa çıkamayacaksın." ofladı ve omuzlarına sarıldı. "Erkekleri bu yüzden çağırmadım çünkü sana yardımcı olamazlar, sadece panik yaparlar."

Sıkıca kapattığın gözlerini araladın ve buğulanmış görüntünün ardından kız arkadaşına baktın. Yüzündeki tebessüm, omzuna yük gelen düşünceleri hafifletiyordu. "Kızgın değil misin?"

Omuz silkti. "Keşke en başından haber verseydin diyorum ama kızgın falan değilim."

"O zaman," diye mırıldandın. "Bugün Nanami Kento ile çıktım." Nobara sırada ne geleceğini bilerek dudaklarını birbirine bastırdı. "Onunla da..."

"Peki, tamam," geveledi. "Ben Maki ile bunları kimseye söylememesi gerektiği hakkında konuşacağım ve sen de o üçünü bir araya toplayıp konuşmalısın. Onlarla ilişkini tamamen bitirdiğini ve yaşananlardan kimseye bahsetmemelerini falan tembih et."

Yutkundun. Nobara haklıydı, onlarla olan tüm iletişimini artık kesme vakti gelmişti. Çok düşünen Y/N'nin yerine gelen spontane, aceleyle karar veren Y/N'nin ömrü buraya kadardı. Eski sakin hayatını geri kazanmak istiyorsan bu arkadaş grubundan uzak durup çok düşünen, detaylı düşünen Y/N'yi canlandırma vakti gelmişti.

Büyük bir kararlılıkla telefonu eline aldın ve bu işi onunla başlattığın için rehberde Gojo'nun adını buldun.

Sen
iyi geceler Satoru.
yarın müsaitseniz Suguru, Nanami ve seninle görüşmek istiyorum.
mümkünse halka açık bir yerde olmasın.
zaten kısa sürecek.

yoksaaa?!?!

evet yine 50 oy 100 yorum gelirse tadindan yenmez bebislerim