ថ្ងៃត្រង់បន្តិចពួកគេក៏បានមកដល់ផ្ទះដែលនៅលើកោះ ឬជាផ្ទះអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេនឹងឯង ។ មកដល់ថេយ៉ុងនៅមិនស្ងៀមទេ អោយប្ដីជូនដើរលេងគ្រប់កន្លែង ព្រោះទីនេះស្អាតណាស់គ្រប់យ៉ាងគឺសុទ្ធតែធម្មជាតិ ក្នុងព្រៃក៏មានដើមឈើហូបផ្លែមិនចេះតិច ឯអង្គរក្សសង្ហាដើរបេះផ្លែឈើអោយប្រពន្ធតាមតម្រូវការ មិនអោយទាស់ចិត្តទេ ។
«អា៎...ហត់ណាស់»នាយតូចទម្លាក់ផ្លែឈើទៅលើតុ ដាក់ខ្លួនអង្គុយលើសាឡុងថ្នមៗទាំងចុករោយពេញខ្លួន ។ មុននេះសប្បាយដើរ មិនខ្វល់ច្រើនទេ ជួនជាទីនេះមានទឹកជ្រោះទៀតនៅលំហែរកាយទាល់តែល្ងាចទើបព្រមមកវិញ ។
«ម៉ោះ បងធ្វើសរសៃរអោយ»ជុងគុក តាមមកអង្គុយក្បែរប្រពន្ធ យកប្រេងមករឹតចង្កេះអោយថេយ៍ លាបវាថ្នមៗមុននឹងឈ្លីវាដើម្បីជួយកាត់បន្ថយការចុករោយ ។ ដឹងថាដើរច្រើនបែបនេះគឺហត់ ប៉ុន្តែគេចង់អោយថេយ៍ហាត់ប្រាណខ្លះ មានដឹងឯណាថាក្មេងសប្បាយលេងមិនចង់មកវិញ ។
«ហឹម ស្រួលខ្លួនបន្តិច»បានប្ដីបម្រើ និយាយពីនៅស្ងៀម ថេយ៍បិទភ្នែកទាំងមាត់លួចទំពាផ្លែឈើដែលបេះពីព្រៃនោះមកញុាំមិនឈប់មាត់ ។
«អូនបានធូរខ្លះឬនៅ»
«មិនអីទេ គេងទៅនឹងបាត់ខ្លួនឯងហើយ»
«បើអញ្ជឹងទៅសម្អាតខ្លួន ចាំបងធ្វើអាហារអោយអូនញុាំ នឹងឆាប់បានលេបថ្នាំមុនសម្រាក»
«ហុហុ ថ្នាំទៀតហើយហេស៎»ខំគេចមកដល់កោះហើយនៅមានថ្នាំមកតាមទៀត ជីវិតជំពាក់កម្មពៀរស្អីជាមួយរបស់ល្វីងម្ល៉េះ ។
«ជាប្រភេទកាល់ស្យូមទេ មិនមែនទឹកថ្នាំឯណា តោះទៅងូតទឹក»ជុងគុក លើកបីកាយប្រពន្ធទៅក្នុងបន្ទប់ចាត់ការងូតទឹកអោយប្រពន្ធក្មេង ។ ពេលនេះរូបរាងរបស់ថេយ៍ប្រែច្រើនណាស់ ឡើងសាច់ជាងមុនអាចមកពីនាយថ្នមពេក តែក៏មានជាស្នាមខ្លះៗ ព្រោះគេមិនអាចប្រើផលិតផលអ្វីថែសម្ផស្សបាន ។
«មើលចុះ ពោះអូនឡើងសង្វាហើយជុងគុក»ថេយ៉ុង មើលទៅរូបរាងរបស់ខ្លួនតាមកញ្ចក់ លាត់អាវឡើងក៏ឃើញតែស្នាម ពាសពេញដូចជាកន្ទួលក្រហមយ៉ាងអញ្ជឹងអាក្រក់មើលណាស់ ។
YOU ARE READING
និទាឃរដូវ (ចប់✓)
Acción15 ឆ្នាំដែលខ្ញុំរង់ចាំគេ ។ ជាពេលវេលាមួយដែលខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេច គឺថ្ងៃដែលពួកយើងដាំដើមលីឡាក់មួយនេះឡើង ខ្ញុំតែងតែរំពឹងថាថ្ងៃណាមួយអ្នកនឹងត្រឡប់មកវិញ ត្រឡប់មកមើលថែដើមឈើនេះជាមួយគ្នាម្ដងទៀត ។ ជុងគុក ម៉ារីនហ្គោល x ថេយ៉ុង ហ្គាដេនៀ
